Taiko no Tatsujin: Rhythm Festival Beoordeling

Taiko no Tatsujin: Rhythm Festival: Drum 'n Fun heeft een vervolg. Bandai Namco drumt een festival van funks en modi die de bekkens opwinden! Voor degenen die niet bekend zijn met het concept, Taiko no Tatsujin (Drum Master vrij vertaald) is Guitar Hero, gewoon gemodelleerd naar Japanse wadaiko-drums. Deze drums worden gebruikt op feesten en festivals, en hebben een diep, uniek geluid dat echt rammelt in de kamer!

Ze worden gebruikt met grote drumstokken genaamd bachi en kunnen maximaal 130 decibel produceren. De arcade editie van Taiko no Tatsujin heeft grote replica drums van deze waar je echt beat kunt krijgen. Dit is een beetje moeilijker om thuis te komen - problemen met logistiek en dergelijke. Gelukkig heeft Bandai Namco een mini-editie van deze drums, die ondergetekende heeft verworven en uitgebreid heeft gebruikt tijdens de review. De drums hebben vier klanken. To i midten, en halvsirkel hver, og to på ytterkantene til høyre og venstre. Totalt har man dermed betydelig mindre å holde styr på sammenlignet med f. eks. gitarheltene. Mannen zoalsvel er det mer enn nok. Har du ikke penger eller ork til å bestille en plasttromme, sier du? Fortvil ei! Gelukkig kun je ook meer dan goed genoeg spelen met handcontrollers! Of je nu een Joy-Con deelt met een vriend, het aanraakscherm gebruikt of de drumstokken emuleert met de bewegingsbesturing, je zult een manier vinden om te spelen die bij je past. (Normale knopbediening is ook beschikbaar in zowel docked als handheld-modi. (Gelukkig zijn bewegingscontrollers niet bepaald iets dat je associeert met druk.)

Net als bij de voorganger ligt er een grote focus op het drummen zelf. Maar deze keer is er aanzienlijk meer vlees op het bot. Waar Drum 'n Fun meer "straight to the point" ging, heeft het dit keer een uitgebreid verhaal achter waarom het drumt. Geen probleem, gelukkig. Ik heb geen hartverscheurend verhaal over trauma en verdriet nodig om me te motiveren om de beat te raken. Het zou hilarisch zijn geweest om te zien hoe de ontwikkelaars deze hilarische krab probeerden te combineren met een edgy dragmysterie a là The Punisher:

We hebben echter een metgezel! Kumo-kyun, die ons door Omiko City zal leiden. Kumo-kyun is een schattig wolkje, en samen met Kumo proberen we een echte drummaster te worden! Maar ik moet eerlijk zijn. Ik sla de meeste dialogen over, omdat het het drumwerk zelf is dat leuker is. Het verhaal was iets waar we vrienden van zijn en alles is heerlijk met suiker erop. Een beetje een zaterdagochtend cartoon alleen met een overdosis glucose. Hoe dan ook, het verhaal is meestal gewoon achtergrondentertainment voor de hoofdmodus: Taiko Mode.

Taiko Mode is relatief eenvoudig. Kies een nummer, kies de moeilijkheidsgraad, doe auditie om lid te worden van Rush, bekijk de score en krijg punten voor het ontgrendelen van spullen en spullen in de drumwinkel. Zodra je genoeg ervaring hebt opgedaan, kom je bij het volgende hoofdstuk en krijg je een beetje meer vermakelijke (ik moet met tegenzin toegeven) suikercoating te zien. Er zijn 76 nummers om uit te kiezen, direct uit de doos, met enkele ontgrendelbare subwounds. Daarnaast komen de standaard DLC-nummers. Maar wat Rhythm Festival opvalt, is het festivalticket. Met de "Festival Pass" (een schamele 100 Noorse kronen voor 3 maanden) krijg je toegang tot (op het moment van schrijven) 623(!) extra nummers. En er komen er steeds meer bij! We hebben het hier over waar voor je geld. Meestal wanneer rytmespill dergelijke stunts probeert, zijn er een handvol, misschien vijfendertig extra nummers om uit te kiezen bij de lancering. Maar hier kreeg ik een beetje een terugslag toen ik door de liedjeslijst keek.

Gelukkig is het sorteer- en filtersysteem robuust! Veel categorieën met variërende sneeuwdiepte, maar ook opnieuw gedefinieerde afspeellijsten die het mogelijk maken om toch één niveau van overzicht te krijgen. Omdat er zoveel nummers in de festivalpas staan, moeten ze worden gedownload voordat je de afzonderlijke nummers wilt spelen. Gelukkig is het mogelijk om nummers van tevoren te downloaden als je de overstap gaat maken naar een plek zonder voldoende internet. Velen van jullie zullen er waarschijnlijk bekend mee zijn nu het kerst is! (P.S. Vergeet niet om de beweging op de tv uit te schakelen voor hun familieleden wanneer u op bezoek bent. Als je het soap-effect maar kunt voorkomen!) Het is niet verrassend dat veel van de categorieën Japanocentrisch zijn. Een abrupt anime-nummer, Vocaloid-covers en gamemuziek domineren de lijsten tot mijn vreugde. Het eerste nummer dat ik speelde (wat niet het nummer van de leermodus was) was Hiroaki Tommy Tominaga's iconische superhit Sono Chi no Sadame. Ja, het was een mama die Jojo-referentie omdraaide!

Buiten taiko-modus zijn er veel gadgets om uit te kiezen. Als je over de hele wereld wilt spelen, kun je de onlinemodus gebruiken. Hier kun je je rangschikking wijzigen en word je gekoppeld aan mensen op hetzelfde vaardigheidsniveau als jij. De regels kunnen worden aangepast en aangepast om je precies de vechtervaring te geven die je wilt. Heb je vrienden over? Allereerst, hoe durf je dat in mijn gezicht te zetten? Dan kun je bieden op Party Mode met verschillende twists. In "Don-chan Band" kunnen bijvoorbeeld maximaal vier spelers samen spelen, elk met hun eigen noot, die wordt gemengd... unieke prestaties. Of "Great Drum Toy War" wat een beetje lijkt op kaartspellen waarbij je een kaartspel moet opbouwen en tegen elkaar moet vechten.

Heb je moeite om die hoge scores te behalen? Of wil je een sport hoger op de moeilijkheidsladder? Dan is Taiko Play Mode iets voor jou. Hier kun je zes nummers spelen die bijzonder uitdagend voor je zijn. Sterker nog, het spel houdt deze bij om het eenvoudiger te maken om pijnpunten te identificeren. Als je eenmaal een aardige kerel bent geworden en veel punten hebt verzameld, kun je ze verzilveren om je avatar aan te passen met een behoorlijk fatsoenlijke selectie kleding en slogans. Je moet opvallen als je online gaat en drumt, weet je.

Al met al is dit een zeer leuk vervolg op een toch al leuke game. Er is een overvloed aan die er zijn, dus Namco Bandai heeft tijd gehad om de formule aan te passen. Toch moet worden opgemerkt dat met de woeste songselectie en hilarische extra modi Taiko no Tatsujin: Rhythm Festival opvalt - voor het positieve!