The Outer Worlds 2

Obsidian Entertainment heeft het behoorlijk druk gehad sinds ze in november 2018 door Microsoft werden overgenomen. Eerst hebben ze The Outer Worlds afgemaakt, die in 2019 door Private Division werd uitgebracht, omdat hier al voor de overname van Microsoft een afspraak over was gemaakt, en in de afgelopen drie jaar heeft Obsidian maar liefst vijf titels uitgebracht. Vooral 2025 is volgepakt, eerst met Avowed in februari, dan Grounded II in Xbox Game Preview en Steam Early Access in de zomer, en nu is The Outer Worlds 2 klaar op Xbox Series X/S, PlayStation 5, pc en Game Pass.

The Outer Worlds 2 is het vervolg op het populaire rollenspel The Outer Worlds uit 2019, maar geen direct vervolg. De elevator pitch voor het spel gaat waarschijnlijk ongeveer als volgt: we hebben te maken met een humoristisch sciencefiction actie-rollenspel waarbij je keuzes en alles wat je doet een grote invloed hebben op hoe het zich allemaal ontvouwt. Het gaat verder in de stijl van het eerste spel, maar dit keer is het een wat groter spel.

The Outer Worlds 2 speelt zich af op de geïsoleerde kolonie van Arcadia (het eerste spel vond plaats op Halcyon, zoals we weten) en hier neem je de rol aan van een agentObsidian ("space cowboys" of "space sky marshals") voor de Earth Directorate, een bestuursorgaan dat belast is met de coördinatie tussen de aarde en haar gekoloniseerde planeten in de ruimte.

Je begint met het creëren van je eigen personage, en hoewel er maar twee lichaamstypes zijn om uit te kiezen (slanke vrouw en slanke man), zijn er ongelooflijk veel opties om precies het personage te bouwen dat je wilt. Naast het uiterlijk moet je ook de achtergrond van je personage definiëren en verschillende "persoonlijkheidskenmerken" instellen die van invloed zijn op wat je wel en, nog belangrijker, niet kunt doen tijdens het spel. Je kunt kiezen voor zowel positieve als negatieve persoonlijkheidskenmerken.

Zodra je je personage hebt gemaakt, word je eropuit gestuurd om enkele mysterieuze scheuren in de ruimte-tijdstructuur te onderzoeken, ook wel "kloven" genoemd, die de kolonies van de aarde hebben afgesneden. Hier word je al snel meegesleurd in veel intriges en gevaarlijke connecties, maar ik zal hier niet te veel in detail treden over het verhaal, omdat het iets is dat je zelf moet ervaren, maar ook omdat het heel anders kan uitpakken, afhankelijk van welk personage je hebt gemaakt en hoe je het spel benadert. Ik kan echter zeggen dat dit een van de best vertelde verhalen in lange tijd is, en The Outer Worlds 2 biedt een aantal van de meest satirisch scherpe en goed geschreven dialogen die we in een tijdje hebben gehoord. Ze worden allemaal behoorlijk overtuigend ingesproken en geleverd door de stemacteurs van de game.

Het hoofdverhaal is relatief lineair, maar er is veel vrijheid wat betreft de volgorde en aanpak van de verschillende zijmissies. Het is echter altijd verstandig om naar deze zijmissies te kijken, omdat ze vaak verweven zijn met je hoofdzoektocht. Laat me je een voorbeeld geven vanaf het begin van het spel. Op dat moment had ik al goed advies gekregen over hoe ik verder kon komen in mijn hoofdzoektocht, maar dan kom ik een man tegen in een klein stadje in het eerste gebied van het spel, Paradise Island, die wil dat zijn dienstrobot wordt bijgewerkt. Als ik hem daarbij kan helpen, zal hij me verder helpen in mijn hoofdzoektocht, en zijn oplossing klinkt alsof het de dingen een beetje gemakkelijker voor me zou kunnen maken, dus ik stem ermee in om hem te helpen in plaats van in de al bekende richting te gaan.

Dit betekent dat ik nu op zoek moet naar reserveonderdelen voor zijn robot, en er wordt mij verteld dat er net buiten de stad een "AutoMech Repair Centre" is dat een goede plek zou kunnen zijn om te kijken. Om toegang te krijgen, heb ik echter een toegangskaart nodig, en aangezien ik die niet kan vinden, besluit ik in plaats daarvan veel munitie te verwerven (door verschillende andere zijmissies te voltooien) en me dan een weg te schieten naar het reparatiegebied. Dit maakte het echter moeilijker voor mij om te vinden wat ik nodig had, omdat er niemand meer was om me in de goede richting te wijzen. Ik heb hier waarschijnlijk niet voor de gemakkelijkste oplossing gekozen, maar het was te doen en kort daarna vond ik de toegangspas die ik nodig had, wat alles voor mij een stuk gemakkelijker had kunnen maken. Verdomd. Dit is slechts een klein voorbeeld van hoe je veel vrijheid hebt om de taken die je onderweg krijgt te voltooien zoals je wilt, hoe de zijmissies aansluiten bij je hoofdzoektocht en hoe de keuzes die je maakt van invloed zijn op hoe het spel zich gaandeweg ontwikkelt.

Zoals hierboven vermeld zijn er tal van zijmissies en zijn er ook kleinere Companion missies. Verschillende van de zijmissies zijn best vermakelijk en, zoals in het bovenstaande voorbeeld, kunnen ze een beetje vertakken in je hoofdzoektocht, terwijl andere eenvoudiger zijn "Ga naar punt A, zoek object 1, ga door naar punt B, zoek object 2 en keer terug met objecten 1+2 naar de taakgever". Als je alles wilt doen, zijn er vele uren te besteden aan deze missies, want hoewel ze soms eenvoudig lijken, zijn ze zelden kort.

The Outer Worlds 2 is een veel groter spel dan het eerste, wat een kleiner spel was dat je tijd respecteerde. Je kunt The Outer Worlds 2 daar niet meteen van beschuldigen. Alleen al het eerste gebied, Paradise Island, kan tot 12 uur duren om door te komen (afhankelijk van hoe grondig je natuurlijk bent), wat slechts 1-2 uur minder is dan wat het kostte om het hoofdverhaal in het hele eerste spel te voltooien en ongeveer de helft van de volledige speeltijd van het eerste spel.

Als je geen ervaren rollenspeler bent, kan het begin (d.w.z. de eerste 4-5 uur) van The Outer Worlds 2 een beetje moeilijk zijn om door te komen. Je krijgt het gevoel dat het spel constant tegen je werkt omdat je constant wordt tegengehouden, bijvoorbeeld omdat je niet over de juiste vaardigheden beschikt om een cruciale deur te openen, een belangrijke terminal te activeren, of omdat je niet de juiste woorden tot je beschikking hebt, waardoor je geen cruciaal personage kunt krijgen om je te volgen en je dus geblokkeerd bent in je voortgang. Maar plotseling, meestal via een omweg - of misschien via een volledig ongerelateerde zijmissie - doet zich een nieuwe kans voor, een nieuwe invalshoek, en je kunt toch verder gaan. Het is behoorlijk indrukwekkend geconstrueerd en het werkt echt goed.

The Outer Worlds 2 kan zowel in first-person view als in twee verschillende third-person views worden gespeeld, maar ik speelde meestal in first-person view, omdat het veel beter voor mij werkte. Toch is het fijn om de mogelijkheid te hebben om te kiezen. Net als in veel andere spellen van dit type, kun je ervoor kiezen om je personage gaandeweg op te bouwen om bij je speelstijl te passen. Toen ik zag hoeveel wapens er in het spel zaten, besloot ik al snel om "guns blazing" te gaan, maar de tegenstanders vochten goed, dus het is niet allemaal van een leien dakje als je die route aflegt. Ik heb ook stealth geprobeerd, wat het karakter van het spel een beetje verandert, maar ik viel altijd terug op de meer directe aanpak, die tenslotte het beste voor mij werkte.

Zoals gezegd zijn er veel verschillende wapens in The Outer Worlds 2, zowel "normale" wapens (hoewel ze nooit echt normaal zijn) als een aantal behoorlijk gekke wapens. Het goede is dat welk wapen je ook gebruikt, ze allemaal goed aanvoelen om mee te schieten en er vaak spectaculair uitzien, vooral als je de op kracht gebaseerde wapens gebruikt, waar de vonken rondvliegen.

Je kunt twee verschillende metgezellen bij je hebben, die behulpzaam zijn in gevechten, en je kunt ze ook eenvoudige bevelen geven om aan te vallen. Er zijn in totaal zes heel verschillende metgezellen, allemaal met verschillende aanvallen en speciale vaardigheden, en je krijgt er tijdens het spel toegang toe. Het kunnen er zes zijn, maar je kunt er maar twee tegelijk bij je hebben.

Het visuele aspect van The Outer Worlds 2 is een enigszins gemengde ervaring. Ten eerste moet gezegd worden dat het ontwerp grondig goed is uitgevoerd, met prachtige architectuur, aantrekkelijke menu's en een opwindend karakterontwerp. Obsidian heeft hier echt een unieke spelwereld gecreëerd. The Outer Worlds 2 is zeker geen lelijk spel, maar er zijn bepaalde gebieden die beter werken dan andere.

Een goed voorbeeld is het eerste gebied, Paradise Island, dat zich voor het grootste deel buiten en buiten in de natuur afspeelt met hoog gras en kleurrijke fauna. Als je de omgeving hier van dichterbij bekijkt, vooral als je in Performance Mode speelt, kunnen het gras en de planten er een beetje ruw uitzien. Op bepaalde plaatsen ontbreken schaduwen en het gras is statisch totdat het heel dicht bij de speler komt, waarna het begint te animeren en te bewegen in de wind. Het ziet er vreemd uit als je door een groot grasveld beweegt en het plotseling een paar meter voor je begint te bewegen. Het is typisch in 60 fps Performance Mode om dit soort bezuinigingen aan de visuele kant te zien, omdat het niet zo uitgesproken is in 30 fps Quality Mode.

Er is een merkbaar verschil in visuele kwaliteit, afhankelijk van het gebied waarin u zich bevindt. Zoals hierboven beschreven kunnen buitenruimtes wat ruw zijn om naar te kijken, terwijl binnenruimtes of gebieden die zich ondergronds afspelen er veel beter uitzien met kunstlicht van spots en lampen, die mooie en sfeervolle licht- en schaduweffecten creëren.

Zowel de Xbox Series X als de PlayStation 5 Pro hebben drie grafische modi om uit te kiezen: een 30 fps Quality Mode, een 40 fps Balanced Mode en een 60 fps Performance Mode. De PlayStation 5 en Xbox Series S hebben alleen Quality Mode (30 fps) en Balanced Mode (40 fps), wat betekent dat het niet mogelijk is om met 60 fps te spelen op de basis PlayStation 5, omdat je de PS5 Pro nodig hebt om die optie te krijgen. Dit is een beetje vreemd, gezien het feit dat het mogelijk is in Performance Mode op Series X. Het schetst een beeld dat de Xbox-versies duidelijk de meest geoptimaliseerde console-edities zijn. We hebben niet de mogelijkheid gehad om al deze instellingen dubbel te controleren, maar dit zijn de specificaties die we hebben gekregen van Obsidian.

The Outer Worlds 2 is een solide en ambitieus vervolg op de eerste game. Het gaat in op enkele van de grootste kritieken op de eerste game, biedt veel vrijheid en enkele van de beste dialogen die we in lange tijd hebben gehoord, en er zijn heel veel leuke wapens. Het biedt ook een spannende en unieke spelwereld, maar in dat opzicht is het technisch een beetje ongelijk.

Het is misschien niet het gemakkelijkste spel voor beginners om in te stappen, maar hoe meer tijd je ermee doorbrengt, hoe meer het zich opent, en de weerstand die je waarschijnlijk aan het begin van het spel voelde, verandert later in het tegenovergestelde, en dit is waar het spel echt van start gaat. Het kost alleen wat tijd. Genrekenners zullen echter vanaf de eerste minuut gemakkelijk in deze wereld en het vermakelijke verhaal kunnen duiken, aangezien The Outer Worlds 2 hier geen nieuw en onbekend terrein inslaan.

Als je genoten hebt van The Outer Worlds en een van degenen was die dacht dat het te snel eindigde, dan is The Outer Worlds 2 iets voor jou. Het is misschien groter en anders dan het eerste spel, maar het lijdt geen twijfel dat dit gelukkig nog steeds The Outer Worlds is.