UFC 3

UFC waagt zich wederom in de wereld van videogames met EA Sports UFC 3 op PlayStation 4 en Xbox One en om direct van wal te steken: de presentatie in deze game is absoluut briljant. Als het aankomt op een realistische perfecte weergave van de sport dan is EA Canada uitstekend geslaagd. Alles van laadschermen en menu's tot carrièrepaden en commentators zijn tot in de puntjes verfijnd, iets waar slechts enkele andere sportgames de strijd mee aan kunnen gaan. Tot op een bepaalde hoogte voelt het bijna echt als onze vechter zijn eerste wedstrijd uitvecht in de Octagon. Er is genoeg kwaliteit aanwezig: van de geweldige graphics tot de prima muziek; het vernuftige gebruik van Joe Rogan's iconische stem; en de vergrote aanwezigheid van UFC-kingpin Dana White. De sfeer is simpelweg grandioos en het voelt echt als de UFC.

Een ander aspect dat beter is geworden is het aanvallen in UFC 3, daar EA Canada eindelijk aan het animatiesysteem heeft gesleuteld. Dit maakt het nu mogelijk om te slaan en schoppen terwijl je naar links of rechts cirkelt. Het feit dat dit niet werkte in voorgaande EA Sports UFC-games zegt behoorlijk wat over hoe ongelofelijk star het hele aanvalssysteem daadwerkelijk was. In UFC 3 voelt het vechten nog steeds wat stijfjes en robotachtig, maar het is lang niet zo slechts als in de vorige twee games, daar er 5000 nieuwe animaties zijn toegevoegd. Als je speelt met enkele iconische namen die voet hebben gezet in de Octagon (McGregor, Anderson Silva, TJ Dillashaw, Mighty Mouse, Luke Rockhold, Nate Diaz - onder andere) is het fijn te zien hoe hard het team bij EA Canada heeft gewerkt om echt de verschillende stijlen, speciale aanvallen en individuele bewegingen vast te leggen.

Echter zouden we dit niet een MMA-simulator noemen of zelfs met EA instemmen dat de game echt vechten in de Octagon simuleert, want dat doet het gewoon niet. De allerbeste vechters in de UFC op dit moment zijn allemaal genieën als het aankomt op het mixen van vele verschillende technieken en het aan elkaar rijgen van bewegingen uit vele verschillende stijlen. Van slaan en trappen tot het vechten in de clinch, iets dat enorm lastig al dan niet onmogelijk is in deze game - zelfs met de nieuwe animaties. In die zin voelt EA's UFC-game nog steeds een beetje primitief. Het draait immers allemaal om het vechten en de combo's.

Daarnaast voelen transities van staand vechten naar de grond nog steeds onhandig en stijf. Iets wat één van de belangrijkste focuspunten van EA Canada had moeten zijn, in plaats van alle gamemodi die ze dit keer hebben toegevoegd. Dit gedeelte van de ervaring voelt nooit natuurlijk, zelfs niet na uren en uren geprobeerd te hebben om hier enorm goed in te worden. Kijk bijvoorbeeld naar de voormalige 'heavyweight' kampioen Cain Velasquez, die - als hij niet geblesseerd is - een absolute meester is om zijn indrukwekkende drukkende stijl van slaan aan geweldige 'takedowns', worstelen en 'ground-and-pound' te rijgen. Geen van die naadloze transities tussen disciplines en vechtstijlen zijn te vinden in UFC 3.

Het 'submission'-gedeelte is, net als vele andere aspecten van UFC 3, onveranderd. Het is dezelfde vermoeide min-game met dezelfde focus op kans, in plaats van vaardigheid en daadwerkelijke training/geduld, iets wat het 'grappling'-gedeelte vrij hopeloos maakt. Hoewel welbekende grondartiesten zoals Demian Maia, Jacare en Nate Diaz het vechten op de grond in MMA beschrijving als een "menselijke schaakpartij", waarbij je altijd moet anticiperen en de aanvallen van de tegenstander moet verdedigen; terwijl je je eigen plan uitstippelt en "vallen" opzet, voelen de 'submissions' in UFC 3 meer als een slechte smartphonegame.

UFC 3 ziet er visueel goed uit, maar de vechters en kooien verschillen weinig ten opzichte van de voorgangers. Er is veel gezegd over hoe gedetailleerd de huid van de atleten zou zijn; hoe echt de blauwe plekken zijn; en hoe realistisch het er uit ziet als ze beginnen te bloeden; en hoewel we het daarmee eens zijn; zag dit er ook al goed uit in de voorgaande game. Hetzelfde geldt voor het geluid. Het klinkt zeker geweldig, maar het is in principe hetzelfde als in de vorige game. De commentatoren, Joe Rogan en John Anik, klinken ook goed en bieden gevarieerd, duidelijk en uitgebreid commentaar, dat indruk op ons wist te maken. Het is ook leuk om te zien dat UFC-president Dana White en interviewer Mega Olivy vaker langs komen in de carrièremodus.

Het is de carrièregedeelte van UFC 3 waar de meeste focus op heeft gelegen tijdens de marketing van deze titel. Het heet de G.O.A.T-modus (Greatest of all Time) en als een onervaren MMA-beginner start je een avontuur van aspirerend rookie tot de grootste UFC-vechter die ooit voet heeft gezet in de Octagon. Eén titel is natuurlijk niet genoeg om in één adem genoemd te worden met Anderson Silva en Jon Jones. Je moet deze minimaal twee keer verdedigen en behouden, daardoor is de weg naar dit doel lang en veeleisend. De verbeteringen hier verschillen van de kleinste details tot de daadwerkelijke weergave van je carrière. Hoewel er dingen zijn om over te klagen is het grotendeels een enorm succesvolle modus waar de nodige aandacht en moeite in is gestoken. Er zijn enorm veel kleine details die er voor zorgen dat het echt voelt en er uitziet als een echte UFC-ervaring en dat kunnen we enorm waarderen. De daadwerkelijke hoogtepunten en dieptepunten van je persoonlijke verhaal en de manier waarop je door de verschillende gewichtsklassen beweegt wordt ook niet vertelt via langzame tussenfilmpjes, dus je hoeft niet bang te zijn om op slecht acteerwerk te stuitten waar vergelijkbare carrièremodi vaak door geplaagd worden.

Minder geweldig is de geüpdatete Ultimate Team-modus, die nu gebaseerd is op microtransacties en 'lootboxen'. Het werkt net als in NBA 2K18 en is gericht op het trekken van je portemonnee, zodat je de trainingen en gevechten niet keer-op-keer opnieuw moet spelen en te 'grinden'. Het grootste gedeelte van de online-ervaring in UFC 3 is gebaseerd op dit systeem. Jammer, want het vechtgenre is juist voor ons een plek waar spelers afhankelijk zijn van hun eigen vaardigheden. Spelers die geen zin hebben om weken in de G.O.A.T-modus door te brengen om veel uithoudingsvermogen en level te vergaren, evenals geavanceerde bewegingen te gebruiken, kunnen niet kiezen om er voor te betalen. Dit betekent dat je online spelers kunt aantreffen die de beste bewegingen hebben waartegen het lastig verdedigen is.

Er is weliswaar andere multiplayermodi die niet afhankelijk zijn van microtransacties, maar deze zijn vrij beperkt. De aandacht die is uitgegaan om te betalen voor Ultimate Team is een duidelijke hint waar EA graag heeft dat de gevechten plaatsvinden. Voor ons verpest de 'pay-to-win'-opzet rondom deze modus de kern van eerlijke competitie.

Het is echter niet allemaal kommer en kwel. UFC 3 is op vele manier beter dan zijn voorganger. De nieuwe animaties laten het vechten sneller aanvoelen en meer vloeiender dan voorheen. Het ziet er ook fantastisch uit met veel details en een authentieke sfeer. In zijn geheel zijn de verschillen echter niet zo groot als we gehoopt hadden en de lootboxen en microtransacties die Ultimate Team verpesten zijn simpelweg onacceptabel.