Het lijkt misschien oneerlijk om te zeggen, maar ik begin het ergste te verwachten van de big-budget actiefilms van Netflix. In de loop der jaren hebben deze keer op keer vrijwel alleen maar teleurgesteld, of het nu Red Notice, The Gray Man, The Mother, The Adam Project, The Union, Heart of Stone, Atlas, Project Power, Spenser Confidential, de lijst gaat maar door. Begrijp me niet verkeerd, er zijn uitschieters hierin, waarbij The Old Guard en Extraction vermakelijke inspanningen zijn, maar voor het grootste deel begin ik weinig te verwachten van de echt dure en grote actieprojecten die de streamer eruit schopt.
Onnodig te zeggen dat mijn verwachtingen voor Back in Action niet bijzonder hoog waren. Deze film is de grote terugkeer naar Hollywood voor Cameron Diaz, die net een decennium uit de schijnwerpers is verdwenen en heeft besloten die trend te doorbreken door een hoofdrol op zich te nemen naast Jamie Foxx van Day Shift. De twee sterren spelen voormalige spionnen die man en vrouw zijn geworden, die worden teruggeworpen in een leven dat ze bijna 15 jaar geleden hebben achtergelaten, allemaal om hun twee kinderen te beschermen. Wat de plot betreft, is dat de basis, hoewel makers Baywatch 's Seth Gordon en Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem 's Brendan O'Brien wat extra flair toevoegen in de vorm van een wereldwijd spionage- en zwarte marktcomplot met een doorsnee supergadget dat de wereld op de knieën kan brengen. Als je ooit eerder een Netflix-actiefilm hebt gezien, lijkt dit allemaal tot op zekere hoogte schokkend bekend.
De plot verrast of maakt nooit echt indruk. Het is allemaal traditionele en typische actie die is ontworpen om zo verteerbaar en gemakkelijk te consumeren mogelijk te zijn. We hebben het hier niet over een spannend epos van Christopher Nolan of George Miller, noch over een complex in elkaar gezette actieshowreel zoals John Wick of Mission: Impossible. Net als Baywatch vraagt of verwacht deze film niets van de kijker, het is gewoon perfecte media om op te zetten tijdens een luie zondagmiddag wanneer je niets liever wilt dan de uren doorbrengen als een couch potato.
Maar wat ik zal zeggen is dat de Diaz-Foxx-dynamiek goed werkt en dat de twee bekende sterren een sterke chemie hebben. Ze hoeven niet zo zinnenprikkelend te zijn als sommige van de wellustige toespelingen van weleer, vooral omdat deze film in de eerste plaats is ontworpen als een familie-ervaring. Ze kunnen echter samen hilarisch zijn, en de actiescènes hebben de neiging om een sterke flow en choreografie te hebben, ook al is er nog steeds af en toe een gek gebruik van goedkope CGI waardoor je de fysieke stunts en chaos veel meer waardeert. Er is niets dat je doet beseffen hoe belangrijk het kijken naar een fysieke, echte auto-ongeluk in een film is dan die scène na een belachelijke CGI-cut die je doet denken aan lachgas dat in eenFast and Furious film in de motor van een Japanse sportwagen wordt gepompt. Het is onnodig en ronduit lelijk.
Anders heeft Back in Action een behoorlijk tempo dat je de hele tijd vermaakt en een ondersteunende cast die meestal sterk genoeg presteert. Jamie Demetriou's Nigel staat soms op het punt ondraaglijk te worden, maar de rest van de cast doet goed werk door hun personages op multidimensionale manieren te presenteren, in ieder geval op een niveau dat je zou verwachten van een meer traditionele actiefilm als deze. Ik zal echter opmerken dat Kyle Chandler moeite heeft om zijn zaak als een meeslepende schurk te presenteren, en eerlijk gezegd ben je helemaalBack in Action door nooit meteen bang voor de hoofdrolspelers of goeden, en terugkijkend, denk ik niet dat ik ooit een van hen heb gezien met enige vorm van slijtage of gevechtslittekens van hun avontuur, Wat eigenlijk alles zegt over de ernst van de situatie waarin ze zich bevinden.
Ik zal niet zo ver gaan om te zeggen dat Back in Action dezelfde teleurstelling oplevert als sommige van de Netflix-actiefilms die we de laatste tijd hebben gezien, maar het is zeker ook geen briljante film. Het is vergeetbaar en knal-gemiddeld in de beste tijden, en eerlijk gezegd zal er over drie maanden niet veel zijn dat ik me van deze film herinner, behalve het feit dat het de terugkeer van Cameron Diaz was na een decennium geen films te hebben gemaakt. Bekijk het, kijk het niet, je zult niet veel winnen of verliezen, ongeacht de beslissing, want Back in Action is gewoon weer een middelmatige Netflix-film in zijn groeiende portfolio van middelmatige dure actie-epos.