Horizon Forbidden West (PC)

Het is nog niet zo lang geleden dat Horizon Forbidden West werd uitgebracht voor de PlayStation 5, of in ieder geval twee jaar. Ik heb het toen gespeeld en heb er veel van genoten. Aloy's reis door de Forbidden West was kleurrijk en vol coole ervaringen, maar ik vond ook dat er veel opvulling was die niet per se zo interessant was. Nu is er een pc-versie uitgebracht, en ik heb die de afgelopen weken gespeeld, en ik wil het hier graag wat meer over die ervaring hebben, zowel om het spel nog een ronde in de schijnwerpers te zetten, maar ook om wat licht te werpen op deze specifieke versie.

Ik heb een te dure nieuwe pc, die mijn spaargeld heeft uitgeput, maar hij kan games draaien in 4K/60fps, en Ray-Tracing werkt ook redelijk goed. Dus toen ik Horizon Forbidden West kreeg, dacht ik, laten we eens kijken wat mijn mooie grafische kaart kan doen.

Horizon Forbidden West was prachtig op de PlayStation 5, en het is alleen maar beter geworden op de pc. Bijna elke denkbare moderne grafische technologie is volledig te zien. Horizon Forbidden West draait als een droom op mijn pc en is niet al te veeleisend voor kleinere machines, omdat het resource-varken Ray-Tracing niet in het spel wordt gebruikt. Dit maakt het spel echter geenszins lelijker, en als je een kleine pauze neemt tussen de gevechten tegen de dierachtige machines, kan een zonsondergang over de prachtige wereld je de adem benemen. Het is een fantastisch sfeervol spel als de graphics op hun best zijn. De machines zijn nog steeds super indrukwekkend gemaakt en zijn zowel enorm gedetailleerd als angstaanjagend, en met 60 fps zijn hun animaties nog indrukwekkender dan voorheen. De meeste personages zijn ook indrukwekkend gemaakt, maar er was een tendens dat degenen die je in het begin ontmoet uitgebreider leken dan degenen die je ontmoet naarmate je verder in het spel komt. Dat is geen goede zaak. Bovendien zijn er later in het spel enkele zeer lelijke gebreken in sommige texturen die ik niet opmerkte toen ik het spel een paar jaar geleden op PlayStation speelde. Over het algemeen is de conversie naar pc echter uitstekend geweest, en Nixxes, die de conversie heeft gedaan, heeft uitstekend werk geleverd waar andere ontwikkelaars van kunnen leren.

Wat Nixxes ook een A+ erin heeft weten te krijgen is de besturing, die nu met muis en toetsenbord kan, maar natuurlijk ook met de controller. Ik heb met muis en toetsenbord gespeeld, gewoon om het uit te proberen, en voor het grootste deel werkt het perfect. Ik ontdekte echter dat vooral schoten vanaf de boog onnauwkeurig kunnen lijken, waarbij schoten die je verwacht te raken, niet helemaal terechtkomen waar ze zouden moeten. Dit is niet iets specifieks voor de pc-versie, maar iets wat me ook opviel op de PlayStation 5. En dan zijn er nog gewoon heel veel knoppen te bedienen op de pc. Dit is waarschijnlijk een algemeen probleem wanneer consolegames naar de pc komen, maar ik merkte vaak dat ik op de Windows -knop op mijn toetsenbord drukte als ik aan het sluipen was, waardoor het spel tot een minimum werd beperkt. Dit is behoorlijk vervelend als het gebeurt in het midden van een adrenaline-pompende sequentie waarin je rond een kudde grazende Snapmaws moet sluipen. Het is echter een kleinigheid die je gemakkelijk kunt overleven, omdat het spel gelukkig pauzeert wanneer het gebeurt, maar de knoppen zijn gewoon niet helemaal goed ingedeeld. Ik heb dit in veel games eerder meegemaakt Horizon Forbidden West, dus het is waarschijnlijk gewoon een probleem dat in bepaalde situaties moeilijk te vermijden is.

Iets wat voor mij niet zo goed speelde, was het verhaal. Het hoofdverhaal en Aloy's strijd om de wereld te redden van uitsterven is fantastisch vermakelijk en fascinerend. In dit vervolg op Horizon Zero Dawn voel je de verantwoordelijkheid zwaar wegen op Aloy, de roodharige heldin. Ze lijkt gedurende het grootste deel van het spel erg onder druk te staan door de verantwoordelijkheid die haar is gegeven door haar maker, Elisabet Sobeck, van wie ze ook een kloon is. Deze verantwoordelijkheid maakt het ook volkomen belachelijk wanneer Aloy aankomt in een van de vele kleine tribale steden en de taak krijgt om de tas van een van de duidelijk onwetende NPC's te vinden, gevuld met bloemen die een van de monsters heeft gestolen. Aloy wordt de redder van Meridian genoemd, en iedereen in Horizon 's versie van Noord-Amerika weet dit, dus hoe deze stamleden zichzelf ertoe kunnen brengen haar als loopmeisje te gebruiken, is ronduit beledigend dat Guerrilla Games, de oorspronkelijke makers van het spel, zo fantasieloos zijn geweest met sommige van de taken waarmee Aloy is belast. Bovendien zijn sommige personages die je ontmoet gewoon supersaai, wat me niet opviel tijdens mijn eerste playthrough op PlayStation 5. Hun schrijven is saai, hun stemacteurs zijn slecht en niet betrokken, en je wilt hun idiote taken overslaan die ze hun zieke ooms hadden kunnen laten doen. Je doet ze alleen om nieuwe vaardigheden op te doen, niet omdat ze op enigerlei wijze inspirerend zijn. Het mooie eraan is dat je het supercoole hoofdverhaal meer wilt ervaren. Ik weet niet of het contrast tussen de hersenloze taken en het waanzinnig geweldige verhaal opzettelijk is, maar als dat zo is, werkt het.

Er zijn veel dingen te doen in de uitgestrekte open wereld van Horizon Forbidden West, en het kan overweldigend zijn om naar de kaart te kijken en de vele pictogrammen te zien voor dingen om te doen. Ze zijn echter niet allemaal even spannend. Zo zijn er van die metalen bloemen die je pas tegen het einde van het spel kunt openen. Als je eindelijk de tools hebt om ze te openen, merk je dat ze vaak alleen bronnen en soms zelfs kleine stukjes verhaal bevatten. Hetzelfde geldt voor wat het spel Firegleam noemt, dit zijn deze rode vlekken op de muren die Aloy kan opblazen. Deze slaan ook vaak grondstoffen op, maar ze worden meer gebruikt dan de bloemen. Mijn punt is dat er veel opvulling in het spel zit, en persoonlijk denk ik dat het korter en gerichter had kunnen zijn zonder al deze min of meer triviale taken. Het leuke is dat er goede inhoud schuilgaat achter sommige van deze pictogrammen, maar je moet ze allemaal doorlopen om ze te vinden, wat een beetje lastig is. Ik hoop dat het laatste spel in de trilogie meer inhoud heeft dan Forbidden West. Niet elke game hoeft honderd uur speeltijd te hebben als je in de helft van die tijd goed entertainment kunt krijgen. Het is echter niet alleen Forbidden West die aan deze ziekte lijdt, het zijn over het algemeen te veel games met open werelden.

Dus, is Horizon Forbidden West de moeite waard om op de pc te spelen? Ja, heel erg. De game is over het algemeen een uitstekende conversie van de PlayStation-game. Het hoofdverhaal is supergaaf en de graphics zijn prachtig. Er zijn hier en daar een paar probleempjes, maar Horizon Forbidden West is een uitstekend spel dat door zoveel mogelijk mensen moet worden ervaren. Het verdient het.