ARC Raiders Hands-On preview: opruimen, overleven, gedijen

In een wereld die is geteisterd door vijandige machines die bekend staan als ARC's, is overleven behoorlijk moeilijk. Op de weinige veilige plekken die er zijn, zitten duizenden mensen opeengepakt in krappe ondergrondse nederzettingen, vertrouwend op de moed van een paar Raiders die zich op de oppervlakte wagen om te zoeken naar grondstoffen, wapens en meer.

Dat is de kern van de opzet van ARC Raiders, een nieuwe extractie-shooter van The Finals' Embark Studios. Het is een wereld die interessant genoeg is. Niet een die me zal grijpen met een overkoepelend verhaal, maar een bevredigend excuus om je op een aantal brede kaarten te gooien en je zowel robots als andere spelers te laten doden.

Na een korte tutorial zijn we daar in blijven steken tijdens onze tijd met ARC Raiders, het spelen van enkele solo- en teamwedstrijden. Wat je meteen opvalt als je naar het oppervlak schiet, is hoe visueel opvallend de kaarten zijn in ARC Raiders. Voor delen van een verwoeste wereld kunnen ze best mooi zijn, maar zelfs als ze de lelijkheid van een desolate wereld laten zien, is de visuele getrouwheid nog steeds erg sterk. De prestaties van de game waren ook constant solide, gedurende onze tijd ermee. Interieurs en exterieurs presteerden op dezelfde manier, en zelfs onder zwaar geweervuur merkten we niet dat de frames te veel daalden.

Hoewel de kaarten mooi waren om naar te kijken, misten ze een gevoel van leven, vooral in solospel. De Dam, Spaceport en Buried City waren elk esthetisch verschillend, maar bleven qua gameplay hetzelfde. Zoek een plek, loop naar de plek, probeer in de tussentijd wat buit te bemachtigen. Misschien een robot of een andere speler tegenkomen. Er is een goed gevoel in de gameplay dat je een heel kleine vis in een grote vijver bent. ARC's zijn dodelijk, ongeacht hun grootte, en sommige zijn zo groot en intimiderend dat je alleen maar hoopt dat ze je niet opmerken als ze voorbij rollen. Hoewel de sterke ARC's zeker passen in het verhaal dat Embark heeft gecreëerd, betekent dit dat wanneer je net de startversnelling hebt, je vastzit in een ongemakkelijke positie. Je wilt beter spul, maar om het te krijgen en te behouden, moet je naar dodelijkere plaatsen gaan, waar je zult vechten tegen ARC's die je niet kunt verslaan.

Vuurgevechten tegen ARC's en spelers zijn al leuk genoeg, met een verscheidenheid aan wapens die elk op hun eigen manier leuk zijn. Het ketelgeweer zag eruit als een raar paintballgeweer en was een persoonlijke favoriet vanwege hoe goedkoop het was om te maken. Omdat we niet veel buit konden krijgen met onze magere uitrusting, bleek het essentieel om terug naar huis te gaan om te praten met een haan die items maakt tussen de runs door. Door gebruik te maken van zijn expertise kun je allerlei voorwerpen maken om mee te nemen naar de kaarten.

De algemene indruk met ARC Raiders bleef lauw tijdens het solo-aspect van het spel. Ik kan niet beweren dat ik echt extractie-shooters krijg, maar aan de andere kant zijn ze er tot nu toe ook niet in geslaagd om me binnen te halen. Nou, ik moet zeggen dat dat was totdat we tijdens de tweede helft van de sessie begonnen te squadden in wat teamspel. Ikzelf, een andere journalist en een Embarker die simpelweg bekend staat als Hoodad (die voor altijd in mijn geheugen zal blijven als iemand die ons de ultieme draagtaak geeft) gaan op pad om middelen te verzamelen en samen met andere spelers te vechten. Als mensen met anderen speelden, waren ze brutaler, wat leidde tot meer actie tussen squadrons, die onmiddellijk overgingen in vuurgevechten.

Met behulp van de in-game communicatietools, evenals een paar stukjes nabijheidschat om tegen vijanden te schreeuwen voordat ze worden uitgeschakeld, begon ik al snel te begrijpen wat dit soort games zo leuk maakt voor zoveel mensen. De squads-ervaring voor ARC Raiders voelt als de ware manier om het spel te spelen. Je kunt het opnemen tegen ARC's waar je nooit van zou dromen om ze alleen neer te halen, en je kunt over de kaart dwalen zonder het gevoel te hebben dat je na een paar minuten moet extraheren.

Het voelde niet per se alsof er veel vooruitgang werd geboekt, zelfs niet in het teamspel, maar dat deed er niet echt toe in de tijd dat we een team vormden met andere spelers. Rennen over de kaarten, verzamelen wat je kunt, ARC's neerhalen en vuurgevechten aangaan met andere squadrons. Het voelt allemaal alsof de opwinding is verdubbeld als je een team aan je zijde hebt. Als solo-ervaring zullen misschien meer buit of vollere servers wanneer de game live gaat dat aspect helpen verbeteren, maar er was nog steeds genoeg opwinding te vinden in ARC Raiders. De die-hard extractie-shooter-genieters vinden het spel misschien een beetje een andere ervaring, maar als je gewoon wat plezier wilt hebben met je vrienden, dan wil je misschien ARC Raiders in de gaten houden wanneer het aankomt.