De tactische horror van Alien: Dark Descent ziet er verrassend eng uit

Helemaal terug van de Atari 2600 naar de nieuwste generatie consoles, heeft de Alien-franchise talloze videogames voortgebracht. Helaas is de kwaliteit vaak nogal tekortgeschoten (en dat is mooi gezegd), maar het lijkt in ieder geval beter te gaan met twee best interessante projecten aan de horizon. Een daarvan is een nog naamloze VR-game, en alleen al de gedachte aan het verkennen van USCSS Nostromo in het virtuele rijk geeft ons de rillingen. De andere is Aliens: Dark Descent, een aankomende tactische actiegame van de Franse studio Tindalos Interactive. Het genre lijkt misschien geschikt voor horror, maar na het zien van een presentatie van de game op Gamescom gehost door Focus Entertainment, waren we behoorlijk onder de indruk.

Introducing: Tactical Horror
Aliens: Dark Descent is een tactische actiegame waarin je on the fly moeilijke beslissingen moet nemen. Als je de taak hebt om een Xenomorph-uitbraak op de maan Lethe te stoppen, neem je de controle over een team van vijf Koloniale Mariniers die tussen missies kunnen worden vervangen of geüpgraded. Met permadeath en vijanden die constant in beweging zijn, of het nu Xenomorphs of huurlingen zijn, zul je waarschijnlijk nooit een ontspannen moment krijgen.

Aangezien de game gebaseerd is op de Alien Franchise, speelt horror een grote rol in de game. Een van de dingen die horror, nou ja gruwelijk, maken, is natuurlijk het perspectief. Een first-person camera of een third person view van een bang en kwetsbaar personage maakt je constant bang voor wat er om de volgende hoek op de loer ligt. Met zijn top-down perspectief zal Aliens: Dark Descent je waarschijnlijk niet snel uit je stoel laten springen. Toch slaagt de game er dankzij enkele slimme ontwerpbeslissingen nog steeds in om horrorelementen op een aantal interessante manieren toe te voegen, zowel in termen van moment-tot-moment gameplay als als het gaat om grotere strategische beslissingen.

Welding Shut the Doors of Perception
Het feit dat de camera top-down is, betekent niet dat je alles ziet aankomen. De maanstations bestaan voornamelijk uit krappe gangen en kamers gescheiden door zware metalen deuren. Wat hierachter schuilgaat, is vaak onbekend totdat je erin slaagt ze open te krijgen - het kan nuttige apparatuur zijn of een Xenomorph die wacht op de kans om je team in kauwgom te veranderen. Omdat de stroom vaak wordt uitgeschakeld vanwege alle buitenaardse wezens, explosies en wat al niet, moet je een grote elektrische zaag gebruiken om de deuren te openen, waardoor een van je teamleden extreem kwetsbaar is.

Het verkennen van het station en het maken van snelkoppelingen door deuren te openen, helpt je de bewegende vijanden te isoleren en hinderlagen te plannen, wat de sleutel is tot overleven. Met behulp van inzetbare bewegingstrackers kun je de bewegingen van de aliens op de minikaart bekijken (deze kunnen echter worden vernietigd, dus je kunt ze beter goed verbergen) en het dichtlassen van deuren kan vijanden uit bepaalde richtingen snijden, waardoor je een beetje ademruimte krijgt. Als de soldaten hun traumatische ervaringen maar op dezelfde manier buitensluiten.

Het hoofd koel houden betekent je hoofd houden
Wat we het beste likten aan Aliens: Dark Descent is hoe de horroraspecten ook een rol spelen bij het managen van je squad. Zelfs je door de strijd geharde koloniale mariniers zijn niet immuun voor de gruwelijke gevaren waarmee ze voortdurend worden geconfronteerd, en dus moet je niet alleen hun fysieke gezondheid beheren, maar ook hun mentale welzijn. Leg te veel druk op een bepaald teamlid en ze kunnen irrationeel gaan handelen, hun shoots missen, ongehoorzaam zijn aan bevelen of zelfs je missie saboteren.

Hoe je soldaten zich tijdens missies zullen gedragen, hangt af van hun verschillende mentale eigenschappen, zoals koppig of vastberaden. Je hebt een enorm rooster van soldaten om uit te kiezen en te upgraden tijdens het spel, maar het zal uiteindelijk kleiner worden, omdat het spel permadeath bevat. Terugtrekken is echter altijd een optie, en soms is een evacuatie tijdens een missie misschien een betere optie dan al je squad te verliezen - vooral als ze nuttige upgrades hebben. Je kunt altijd terugkomen en het spel onthoudt zelfs je eerdere acties en laat de lay-out zoals het was toen je vertrok.

Games gebaseerd op de Alien-franchise hebben vaak moeite gehad om een balans te vinden tussen de trage, methodische horror van het originele filmische meesterwerk en de intense actie van de vele sequels en spin-offs. Met zijn tactische horror lijkt Aliens: Dark Descent een verrassend goed doordachte poging om precies dat te doen. De geteisterde maanstations lijken een geweldige setting voor een tactische squad-gebaseerde game, en het doet ons afvragen waarom het genre niet vaker in horrorelementen is gedoken. Hopelijk wordt Aliens: Dark Descent net zo spannend als het lijkt wanneer het in 2023 uitkomt voor PS4, PS4, Xbox One, Xbox Series S/X en pc.