De tien meest kwaadaardige leiders in de filmgeschiedenis

We hebben het al gehad over de tien beste en meest zweepslagen filmpresidenten aller tijden, dus het is niet meer dan normaal dat we ook een soortgelijke lijst voor slechteriken aanpakken. Want net zoals de goede kant zijn boegbeelden nodig heeft om zich achter te scharen, zo heeft ook het kwaad een charismatische deugniet nodig om de weg naar de ondergang te leiden. Deze leiders zijn meer dan alleen schurken - ze zijn spiegels van onze angsten. De angst voor machtsmisbruik, voor grootheidswaanzin, voor de kleine persoon die te veel verantwoordelijkheid en geen hart krijgt. Maar ze zijn ook ongelooflijk vermakelijk om naar te kijken - zolang ze maar op het scherm blijven.

Ze domineren en heersen, met een ijzeren vuist, laserwapens, onderdrukking en gewoon algemene idiotie. De meest wrede leiders van de filmwereld zijn vaak angstaanjagende karikaturen, vermakelijk maar soms ook behoorlijk eng. Sommigen van hen dragen een cape, anderen een pak, maar wat ze gemeen hebben is een brandende haat voor alles wat gezond en mooi is in het leven. Dus ga met ons mee terwijl we de tien slechtste (maar ook) meest vermakelijke leiders doornemen die ooit op het witte doek zijn verschenen. Een studie naar hoe macht corrumpeert met explosief drama.

(10) Amon Göth - Schindler's List (1993)

Ik begin de lijst met een cheat. Noem het wat je wilt. Want ook al regeerde hij over geen enkel land of koninkrijk, hij was de onbetwiste koning van zijn eigen kleine wereld. Een van de donkerste gaten in de wereldgeschiedenis. Ja, nu is het tijd om weer helemaal serieus te worden en een diepe duik in de geschiedenisboeken te nemen. Amon Göth was, voor degenen onder u die een beetje van de Tweede Wereldoorlog weten, een van de meest onsympathieke en verschrikkelijke individuen die op aarde hebben rondgelopen. Een regelrechte nazi-officier die bij elke bocht overliep van sadistische impulsen. Hij regeerde het beruchte concentratiekamp Krakau-Płaszów met ijzeren vuist en martelde krijgsgevangenen alsof het lunchentertainment was. Een vreselijke man met een zwart gat waar zijn hart had moeten liggen, gespeeld met een ijzige kou en ongemakkelijke afstand door Ralph Fiennes in Schindler's List. Maar misschien wel het ergste van alles is dat het onaangename portret van Göth dat we in de film zien, een sterk afgezwakte versie is. Denk daar even over na.

(9) Heer Farquaad - Shrek (2001)

De sprookjesachtige schurk van John Lithgow is misschien drie appels hoog, maar Farquaad is eigenlijk een schoolvoorbeeld van tirannie in het klein. Hij verbant minderheden, bouwt een koninkrijk op waarin hij centraal staat en probeert zich met huwelijk een weg te banen naar de wandelgangen van de macht. Kortom, hij is alles wat we normaal associëren met narcisme en grootheidswaanzin, zij het in een heel klein lichaam. De satire is even helder als scherp: hij droomt van perfectie, orde en, niet in de laatste plaats, status - maar achter de dunne façade gaat een heel kleine man schuil met een gigantisch complex. Met andere woorden, net zoals veel van de echte tirannen uit de geschiedenis vaak worden beschreven.

(8) Generaal Zod - Man van staal (2013)

Het idee is zeker goed, om zijn eigen ras te redden. Helaas betekent het ook dat Zod de mensheid moet uitroeien om zijn doel te bereiken. Je weet wel, kleine details. nee, Michael Shannon's Zod is een ijzige, hondsdolle en intense eikel met tunnelvisie die erg doet denken aan een boos forumlid op Reddit. Zijn tirade tegen Superman dat het zijn plicht is om Krypton's overleving te verzekeren, is zeer zenuwslopend, misschien vooral omdat hij er echt zo volkomen van overtuigd is dat het zijn grote roeping in het leven is. Een messias met laserfocus en tirannieke ondergeschikten.

(7) Koning Edward I - Braveheart (1995)

Geschiedenisboeken hebben de neiging om naar hem te verwijzen als Longshanks, een heel echt persoon in die tijd meer dan 700 jaar geleden. In de handen van Mel Gibson als scenarioschrijver veranderde hij echter in een sadistische tiran. Een middeleeuwse superschurk die er plezier in schept Schotten af te slachten en vrijheidsstrijders te bespotten. Patrick McGoohan is briljant in de rol, bruisend van boosaardigheid, hoewel het portret nogal oneerlijk is in vergelijking met hoe Edward eigenlijk in de geschiedenisboeken wordt beschreven.

(6) President Snow - De Hongerspelen (2012-2015)

Een nauwkeurige karikatuur die zo onnodig, buitengewoon slecht is dat je bijna stikt in je koffie. Zeg wat je wilt over de films, maar Sutherland gooit het ijzer in het vuur en gaat voor blut in de rol van Snow. Een tiran die vrolijk thee drinkt terwijl hij kinderziekenhuizen bombardeert. Beheerst en rustig dreigend, wat in combinatie met zijn flitsende outfit en giftige glimlach gewoon de kers op de taart is. President Snow is een despoot voor de Instagram-generatie.

(5) Admiraal-generaal Aladeen - De dictator (2012)

We lachen om Aldeen in al zijn absurditeit. De karikatuur van Sacha Baron Cohen, waarin hij de ijdelheid, wreedheid en totale ontkoppeling van de realiteit van alle moderne dictators heeft teruggebracht tot een onheilige, ellendige smurrie. Hij schiet mensen neer omdat ze hem aftroeven in wedstrijden, schrijft zijn eigen woordenboek en onderdrukt zijn volk als geen ander. En toch kun je niet stoppen met lachen, ook al doet het een beetje pijn van binnen.

(4) Hynkel - De grote dictator (1940)

Waarschijnlijk de meest definitieve en beroemde satire van allemaal. Chaplins parodie op Hitler was een moedige, gemaakt in een tijd dat het niet echt veilig was om grappen over hem te maken. Hynkel is pompeus, kinderachtig, hatelijk en belachelijk zelfingenomen - en dat is precies wat hem zo gevaarlijk maakt. Hij speelt symbolisch met de wereldbol alsof het een ballon is, wat waarschijnlijk de elegantste middelvinger is naar het fascisme in de filmgeschiedenis. Maar The Great Dictator is zoveel meer dan oogverblindend nauwkeurige satire, het is een krachtige herinnering dat spot een van de meest effectieve en scherpste wapens is die je kunt gebruiken tegen tirannie.

(3) Immortan Joe - Mad Max: Fury Road (2015)

Is dit waar de wereld op getrakteerd zou worden als de apocalyps zou aanbreken en een overleden WWE-ster de kroon van het leiderschap zou grijpen? Nou ja, waarschijnlijk. Want dat is precies wat Immortan Joe is, de post-apocalyptische dictator van Hugh Keays-Byrne met een godencomplex en een voorliefde voor inteelt en chroommake-up. Hij houdt vrouwen als fokvee en controleert de hulpbronnen met ijzeren vuist. Een groteske weerspiegeling van de woestenij waar hij hier over heerst, compleet met een rotte glimlach verborgen achter een gasmasker. Een echte dwaas die toevallig ook een van de meest walgelijke klootzakken is die we op het witte doek hebben gezien.

(2) Voldemort - Harry Potter (2001-2011)

De Harry Potter-boeken (en -films) zijn misschien in de eerste plaats gericht op kinderen en jongeren, maar als het gaat om de thema's van de serie, om nog maar te zwijgen van de belangrijkste antagonist, heeft Rowling kosten noch moeite gespaard. Ze heeft duidelijk inspiratie geput uit enkele van de meest verachtelijke individuen die op deze aarde hebben rondgelopen en Voldemort is niets minder dan een volwaardige fascist met ambities waar Adolf Hitler jaloers op zou zijn. Hij droomt van puur bloed, neemt de media over, controleert de machthebbers en stuurt zijn Dooddoeners op moorddadige missies alsof het Gestapo-soldaten met toverstokken zijn. Zijn methoden zijn griezelig bekend en hij is een van de meest onsympathieke klootzakken in de geschiedenis van de cinema. Tirannie komt niet altijd in uniform, soms zijn vodden en ondermaatse sociale vaardigheden voldoende.

(1) Keizer Palpatine- Star Wars (1977-2019)

De onbetwiste koning van de boosaardigheid, de grootste en slechtste van allemaal - het kwaad gepersonifieerd. Een manipulatieve senator met de meest effectieve pokerface in het universum, compleet met grijnzende glimlach en 'vertrouw me'-methodologie die mensen naar beneden haalt. Zijn raketcarrière zou zeker iets voor LinkedIn zijn geweest, hoewel zijn gerimpelde rozijnengezicht misschien geen geweldige eerste indruk heeft gemaakt op degenen die zijn profiel bezochten. Maar alle gekheid op een stokje, Darth Sidious en zijn meesterlijke orde 66 zijn een schoolvoorbeeld van dictatuur. Dat hij er ook in slaagde om de meest goedbedoelende en nobele Jedi-ridder van de melkweg te overtuigen om een kindermoordenaar te worden, zegt veel over zijn vervelende charisma. Palpatine is de CEO van het kwaad, de duistere poppenspeler van het universum.

Wat is jouw lijst, wie zijn naar jouw mening de meest kwaadaardige leiders ooit?