Verreweg het meest ambitieuze vechtspel op de console, het bleek ook een van de laatste titels te zijn die werd uitgebracht voor Sega CD. Niet alleen in Europa, maar ook in de VS was het een gepolijste versie van de Mega Drive release. Het spel was tot de nok toe gevuld met alles waar een klein kind naar dorstte. Extreem geweld, brute eindes en een algemeen gevoel dat dit echt bedoeld was voor volwassen ogen, wat natuurlijk betekende dat we het talloze uren hebben gespeeld, en als we geen overkills op elkaar uitvoerden voor de tv, speelden we de brute bewegingen van het spel na in de tuin. Eternal Champions: Challenge from the Dark Side was spectaculair voor zijn tijd en is ongetwijfeld een van de coolste en misschien wel meest onderschatte games op de console.
Het klassieke arcadespel was iets waar ondergetekende al veel tijd mee had doorgebracht op de Super Nintendo. Maar hoezeer ik ook van dat spel hield, er is geen seconde twijfel dat de Sega CD -versie de ultieme en meest succesvolle was. Alles wat een 10-jarige ik dacht te weten over Final Fight vloog uit het raam. Veel scherpere graphics, grotere personages die het scherm domineerden en audio en soundtracks die je volledig vloerden. Nooit eerder hadden Hagar, Cody en Guy zo goed geklonken. Maar wat de Sega CD -versie echt de definitieve maakte, was de mogelijkheid om met twee spelers tegelijk te spelen. Een complete game changer die ervoor zorgde dat ik de gelimiteerde versie voor de Super Nintendo nooit meer aanraakte. Sega doet wat Nintendo niet doet!
Het brutale blauwe egeltje arriveerde met een knal op het cd-formaat. Ik herinner me vooral hoe ongelooflijk indrukwekkend de (naar de huidige maatstaven) extreem gedecomprimeerde intro was. We zaten daar stomverbaasd met onze mond wijd open, omdat we zojuist getuige waren geweest van de toekomst. Toen en daar, in die seconde, voelde Super Nintendo hopeloos verouderd. Cassettes? Wie heeft dat nodig als CD al bestaat en zo duidelijk the next big thing was? Sonic CD was ook alles waar we van konden dromen en nog veel meer. Groter, sneller, beter en, niet in de laatste plaats, beter klinkend. Het was een onbeschrijfelijk gevoel om in de tijd te kunnen reizen en de sporen voelden alsof ze nooit zouden eindigen. Epic was slechts de eerste naam en Sonic CD is zonder twijfel een van de beste games op de console, maar ook een van de beste Sonic ervaringen die je voor geld kunt kopen.
Ik moet zeggen dat mijn relatie met Japanse role-playing games complex en gecompliceerd is. Ze kunnen luidruchtig en onnodig ingewikkeld zijn en vaker wel dan niet een culturele drempel hebben waardoor delen ervan moeilijk te begrijpen of op persoonlijk niveau te absorberen zijn. Maar af en toe stuit je op een juweeltje, een avontuur dat zo aangrijpend is dat het voelt als thuiskomen. Het gevoel is moeilijk uit te leggen, maar Lunar: The Silver Story is een van die games in het genre die me niet alleen dat exacte gevoel gaf, maar ook een waar ik keer op keer naar terugkeerde, en altijd met een glimlach op mijn gezicht. Het avontuur van Alex en zijn zoektocht naar de titel van Dragonmaster, om in de voetsporen van zijn held te treden, het is een reis die in mijn hart gegrift staat en die dankzij de ongelooflijke geanimeerde intermezzo's tot leven kwam op een manier die voor die tijd compleet nieuw was. Een fantastisch, emotioneel avontuur met diepe relaties tussen de personages maakt Lunar: The Silver Story verreweg het beste rollenspel op de console en (naar mijn mening) een van de beste in het genre ooit.
Voor mij is verreweg de beste game van de console er ook een die ik op dat moment nooit heb kunnen spelen. Maar feit is dat het dystopische avontuur van Hideo Kojima er vandaag nog briljanter uitziet dan toen het werd uitgebracht. Snatcher is donker en volwassen op een manier die het moeilijk maakt om te geloven dat het spel eigenlijk meer dan 30 jaar oud is. De cyberpunkthriller leent schandalig van Blade Runner, maar wat maakt dat uit als het diepe verhaal en de sfeer zo goed zijn? De Sega CD -versie is tegenwoordig (niet verrassend) erg duur om te bemachtigen, maar gelukkig zijn er nu andere en veel gemakkelijkere manieren om het absoluut beste spel op Sega CD te ervaren. Ongelooflijke pixelart, een boeiend en spannend verhaal, gruizig geweld en een sfeer om voor te sterven. Snatcher heeft alles wat je zou willen van een avonturenspel en nog veel meer.