Donkey Kong Bananza hands-on impressies: DK ontmoet Minecraft in een bruut platformavontuur

Hoewel Nintendo terughoudend blijft om officieel te bevestigen wat we weten - dat dit de nieuwe platformgame van EAD Tokyo is en geen nieuwe 3D Mario - was het veel gemakkelijker te zeggen toen ik gisteren met de Nintendo Switch 2-lanceringstitel (venster) zat op het première-evenement in Parijs. Je kunt gewoon de wortels ervan zien en voelen in de stijl, de weergave, de camera, het wereldontwerp... het is alsof Mario Odyssey een jarenlange transformatieve operatie heeft ondergaan om iets veel brutaler en verticaler te worden. Iets wat meer bij zijn oude vriend/vijand DK hoort.

Zie je, Donkey Kong Bananza combineert traditionele platformelementen met mijnbouwmechanica. Je zou het zelfs kunnen vergelijken met Minecraft, of met SteamWorld Dig, maar natuurlijk met de opmerkelijke persoonlijkheid en eindeloze ideeën van het eerder genoemde ontwikkelteam.

En wat betekent dit? Dat is meer dan rondspringen, vanaf het begin word je in het spel gegooid en richt je je op vernietiging en graven. Wat vernietigbaar is, hoe, en waar kan ik dieper graven, waren de dingen waar het spel me aan deed denken, terwijl ik door de omgeving stormde en lachte om de hernieuwde humor.

De demo van 15 minuten bestond uit twee delen. Een tutorial-intro in de mijnen op het Ingot Isle, dan de Lagoon Layer, een ander gebied verderop in het spel waar je de Boom Bomb-vaardigheid ontgrendelt. Je kunt hier enkele fragmenten van mijn tijd met het spel bekijken:

Als je, net als ik, op B probeert te drukken voor springen, heb je het mis. In zekere zin neemt DKB een notitie over uit het boek van Zelda: Breath of the Wild, aangezien de bedieningselementen op een logische manier verticaal in kaart zijn gebracht, zodat de bovenste X "opwaartse stoot" betekent, terwijl B eronder "neerwaartse stoot" betekent, met A voor springen en Y of Joy-Con schudden voor bijvoorbeeld stoten op hetzelfde vlak. Dan kun je A+B combineren voor de verpletterende Dive Punch die de boxart van het spel prominent illustreert.

Wat nog meer? R is voor Hand Slap om items in de buurt te verzamelen binnen een cirkelvormig gebied, waarbij je met ZR letterlijk met je blote handen stenen uit de omgeving kunt scheuren. Dan kun je de omgevingsmaterialen onderzoeken en ze rondgooien met de gyro, of misschien een stuk land gebruiken als surfplank, op Funky Kong-manier. En L? Nou, we hebben het over de koning van de... ritme, nietwaar? Met L maak je muziek die je op de maat kunt volgen en het helpt je je weg te vinden door de levels.

Het spel is erg snel en bijna alles lijkt breekbaar. Over aantekeningen uit Zelda's boek gesproken, en afkomstig van het team dat de geheime jacht op het eindspel van Odyssey zo leuk heeft gemaakt, kijk ik er nu al naar uit om verborgen schatten op te graven in het uiteindelijke spel. Deze demo was een intentieverklaring over het omgaan met het terrein en het proberen te vinden van geheime ingangen (of uitgangen) naar andere gebieden of zelfs levels in een gelaagd ontwerp, wat me onvermijdelijk deed denken aan de grotten van Tears of the Kingdom.

Ik vind het echt geweldig dat ze de mijnkant van de DK-wereld verkennen buiten je typische mijnkar-niveaus, omdat het verfrissend aanvoelt vanuit de meer voor de hand liggende jungle-omgevingen, en dit exploiteerbare facet uit de overlevering van het personage op nieuwe toepassingen plaatsen is de beste benadering voor een reboot, als je het mij vraagt. Dit is tenslotte "ver van DK Island", en nu ben je op zoek naar Golden Bananas of, meer technisch, Banadium Gems, die op eetbaar goud lijken en werken als Odyssey's Moons.

Dit betekent dat je het gebied niet verlaat als je er een ophaalt. Je kunt bijvoorbeeld in de video hierboven zien hoe ik 4 Golden Bananas kreeg voordat ik de introductiemijn op het Ingo-eiland verliet. Dan graaf je in plaats van Mario-munten natuurlijk Banadium-chips op als valuta terwijl je je een weg baant door muren, terreinen en plafonds, die op hun beurt kunnen worden ingewisseld voor meer bananen bij Chip Exchange.

Maar er zijn twee frissere dingen om te zoeken in de verzamel-a-ton-kant van Donkey Kong Bananza. Een daarvan zijn fossielen (!) die volkomen logisch zijn gezien het uitgangspunt. En de andere zijn cosmetica, die het feest van Mario Odyssey niet kon missen. Om dat laatste te krijgen, investeer je het eerste in de Style Shop.

We zouden ook kunnen zeggen dat het kleine paarse maatje Odd Rock voor DK is wat Cappy was voor Mario in zijn laatste 3D-avontuur, maar geloof me als ik zeg dat, afgezien van de kenmerkende eigenschappen van de studio, dit een spel is dat anders speelt, te oordelen naar de demo, en dat andere dingen voorstelt.

Een andere onvermijdelijke vergelijking die iedereen maakt, en dat is al zo sinds het nieuwe DK-ontwerp werd onthuld in zowel de film als het kartspel, was versus de Rare-spellen. En voor iedereen die nog steeds denkt dat het Japanse Nintendo een hekel heeft aan de DKC-saga, zou ik precies het tegenovergestelde zeggen: ze respecteren, erkennen en omarmen dat tijdperk, van zijwaarts scrollende eerbetonen tot levensreddende rode ballonnen, om nog maar te zwijgen van Diddy-achtige mijnwerkers of exploderende vaten.

Mechanisch wil ik zien hoe gevechten en traversal evolueren met nieuwe klim- en graafvaardigheden, aangezien de werelden die in de trailer worden getoond naast wat ik speelde, me hyped maakten. Verhalend, als dat is waarvoor je hier bent, werd mij "terugkerende vrienden" beloofd op het evenement, dus we zullen zien met welk hilarisch verhaal de jongens die bijna met Bowser en Peach trouwden, vervolgens kwamen. Ik zou kunnen zeggen dat die 7-8 slechteriken die in de trailer worden getoond, zich zullen gedragen als de Broodals in dit spel, maar ik zei ook dat ik niet meer zou vergelijken.

Als Mario Kart World het leukste was dat ik had in gezelschap van een Switch 2 in Parijs, betekende Donkey Kong Bananza hetzelfde voor singleplayer. Ik glimlachte, danste op de junglebeats, voelde me destructief en brutaal als een harige sloopkogel. Een gedurfde reboot-zet waar Nintendo naartoe heeft gebouwd met zijn Universal-film- en themaparkdeal, maar om goud te slaan, moet de game zelf leveren. In juli moet het de inferieure aantrekkingskracht van het personage goedmaken met puur, oprecht plezier.