Nightingale Hands-On: Gaslamp, Gatekeep, Girlboss

Met successen als Palworld en Enshrouded in 2024 al, is het duidelijk dat survivalgames nog steeds erg populair zijn. Daar zijn meer dan een paar redenen voor, maar het lijkt er ook op dat er altijd ruimte in de harten van mensen is voor nog een, zolang het maar een interessant concept en solide mechanica heeft.

Enter Nightingale, de eerste game van Inflexion Games, een studio die bestaat uit ervaren ontwikkelaars. Nightingale speelt zich af in een wereld die erg lijkt op de onze, behalve dat de mensheid zich in de jaren 1500 realiseerde dat het niet de enige bewuste soort op aarde was. De Fae introduceerden zichzelf en vanaf dat moment evolueerden mensen anders, tot het punt dat tegen de tijd dat we het Victoriaanse tijdperk bereiken, we in staat zijn om naar verschillende rijken te reizen met wat geavanceerde technologie. Op een gegeven moment faalt die technologie echter, waardoor jij (en maximaal vijf vrienden) in een willekeurig, vijandig rijk terechtkomen.

Op de achtergrond is het duidelijk dat een groot deel van het team van Inflexion aan Mass Effect heeft gewerkt. Er zijn enorm veel interessante verhalen in Nightingale, en er is veel nagedacht over de facties en werelden die je in dit spel ervaart. Dat klopt, werelden, zoals in meerdere rijken die je kunt verkennen. In Nightingale word je niet zomaar in een willekeurige wereld neergeploft en achtergelaten om te overleven totdat je hem hebt veroverd. Met behulp van portalen verspreid over de kaart (en kleinere, persoonlijke later in het spel), kun je jezelf naar verschillende rijken vervoeren, waarbij je gebruik maakt van kaarten om de moeilijkheidsgraad, het bioom en andere factoren te onderscheiden.

Het is moeilijk om dit concept van meerdere werelden uit te leggen zonder in te gaan op lappen tekst, maar in het begin komt het wel complex over. Het laden van een portaal met verschillende kaarten, die elk de wereld veranderen waar je naartoe gaat, klinkt misschien alsof je er een te veel toevoegt aan deze overlevingstaart, maar deze mechanica wordt netjes uitgelegd in een solide tutorial en stelt Nightingale in staat zich echt te onderscheiden van de bredere overlevingsmenigte. De kaarten zorgen ook voor een aantal coole en unieke effecten. Sommige kunnen de zwaartekracht in de wereld verlagen, waardoor je van grote hoogte kunt springen zonder je benen te breken, terwijl andere de skybox bloedrood maken en het rijk in de eeuwige nacht dwingen, wat betekent dat er constant taaie vijanden spawnen.

Nightingale is al een behoorlijk prachtig spel, maar de Blood Night Minor-kaart liet echt zien hoeveel van een wonder het is om naar te kijken. De bredere omgevingen worden procedureel gegenereerd, dus elke Realm zal van elkaar verschillen, waardoor de ervaring fris blijft. Sommige dingen verschijnen echter gegarandeerd, zodat je er altijd zeker van kunt zijn dat je buit en meer crafting-items krijgt van elke plaats die je bezoekt. De Realms zitten vol met vreemde wezens. Sommige vijandig, sommige vreedzaam, maar ze springen allemaal in het oog zodra je ze ziet. Met Nightingale lijkt het erop dat, zelfs als de werelden procedureel worden gegenereerd, er veel zorg is besteed aan het duidelijk levend maken van elk rijk. Het is indrukwekkend, waardoor ik voor een keer een overlevingsspel wil verkennen, waar ik meestal net genoeg middelen verzamel om een mooie basis te bouwen voordat ik het nooit meer aanraak.
Je kunt alles bouwen, van een ruige buitenpost tot een groot herenhuis in Nightingale. Zoals het geval is met vrijwel elk deel in dit genre, moet je recepten ontgrendelen, je uitrusting upgraden en op zoek gaan naar meer middelen totdat je echt je droomhuis kunt bouwen. In het basisgebouw laat Nightingale zien dat afwisseling echt het kruid van het leven is, omdat je kunt bouwen uit een selectie van verschillende architecturale stijlen, afzonderlijk of gecombineerd als je dat wilt. Je kunt elke kunstenaar of architect die je misschien kent echt irriteren door bijvoorbeeld pagode-elementen op een huis in Tudor-stijl te plakken.

We hebben dus genoeg te doen voor de ontdekkingsreiziger en de bouwer, maar hoe zit het met het type survivalspeler dat gewoon wil gaan vechten? Nou, het lijkt erop dat je wat uitrusting in de latere game nodig hebt om te gaan plunderen, maar er is meer te bestrijden in Nightingale dan alleen het neerschieten van de roofzuchtige wezens die je tegenkomt. Er zijn geweldige torens die werken als kerkers, gevuld met vijanden en puzzels, en in een door ontwikkelaars geleide demo mochten we ook deelnemen aan een grote raid, waarbij we een enorm beest neerhaalden dat een golf van vernietiging achterliet. Dit waren erg coole gevechten, maar er is de lichte zorg dat je misschien een lange tijd in Nightingale moet doorbrengen voordat je ze bereikt.

Op dit moment maakt Nightingale zich op voor een lancering met vroege toegang, wat tegenwoordig de standaard lijkt te zijn voor survivalgames, maar toch zijn er een paar dingen waarvan ik hoop dat ze de komende maanden worden omgedraaid. De gebruikersinterface heeft een beetje een revisie nodig. Persoonlijk spreekt het gewoon niet aan, vooral niet als je door je inventaris kijkt. Qua gameplay zijn er enkele problemen met bepaalde tools, zoals klimhaken die slechts één op de vijf keer werkten zoals bedoeld. Ook in vergelijking met activiteiten in de late game kan de vroege game een beetje saai lijken, maar aan de andere kant hebben we nog niet veel tijd doorgebracht met Nightingale, dus het oordeel kan veranderen.

Anders is Nightingale een unieke overlevingservaring waarbij de regel van cool de manier waarop je speelt lijkt te bepalen. Je kunt een paraplu gebruiken om over de kaart te zweven en je zo scherp te kleden als je wilt zonder dat dit ten koste gaat van je uitrustingsscore. Het lijkt iets te hebben voor elk type survivalspeler, en het is een van de meest intrigerende inzendingen in dit genre in de recente geschiedenis.