Slime Rancher 2 is een absoluut schattig begin van een veelbelovend vervolg

In de loop van de jaren van zijn ontwikkeling groeide de originele Slime Rancher uit tot een vrij competent en vermakelijk levenssimulatiespel. De kleurrijke wereld vol schattige slijmen was moeilijk om niet van te houden, maar zoals met alles, komt er een tijd dat je een stap in de toekomst moet zetten. Met krachtigere hardware die nu beschikbaar is waarmee ontwikkelaars levendigere en opwindendere werelden kunnen creëren, heeft maker Monomi Park Slime Rancher achter zich gelaten voor het vervolg Slime Rancher 2, een vervolg dat, hoewel het in veel opzichten erg op elkaar lijkt, een aantal welkome verbeteringen heeft.

En voordat ik inga op waarom dit vervolg beter is dan het origineel, is het de moeite waard om duidelijk te zijn dat Slime Rancher 2 nog steeds een Early Access / Game Preview-titel is, wat betekent dat het niet zo vol zit als Slime Rancher aan het einde van zijn ontwikkelingscyclus was. De kernmechanica is ook erg vertrouwd en soms speelt het niet bepaald alsof er veel is veranderd, maar de nieuwe locatie, de nieuwe slijmtypen en de verschillende andere goodies en doelstellingen die je allemaal anders moet voltooien. In wezen, als je dit 'work-in-progress' ingaat en iets enorms en enorm anders verwacht, zul je teleurgesteld zijn. Als je op zoek bent naar een charmante, gelukkige en onschadelijke ervaring, dan is dit het perfecte spel voor jou.

Slime Rancher 2 is, net als zijn voorganger, eindeloos verrukkelijk. Het is ongelooflijk eenvoudig op te pakken en in te stappen, met simplistische bedieningsschema's en intuïtieve voortgang. Toegegeven, je zult soms een beetje creatief moeten worden en zelfs moeten experimenteren met slijm (wat af en toe zal resulteren in mislukking of chaos), allemaal om je goudverdienen te stroomlijnen, je begrip van de wereld te verbeteren, een nieuw gebied te ontgrendelen of een nieuwe gadget te maken. En wat ik hiermee bedoel, is dat je slijm moet verbouwen en voeden om geld te verdienen aan de Plorts (in wezen de uitwerpselen die een slijm produceert nadat het heeft gegeten) slijm creëert om geld te verdienen en om de voorzieningen van je basis te kunnen verbeteren, of het nu gaat om het verbeteren van slijmverblijven met hogere muren of automatische feeders, of het verbeteren van de bodem van de teeltpercelen die je hebt. Het lijkt misschien eenvoudig, maar wanneer je begint met het combineren van slijmsoorten en ziet hoe de kenmerken van elk slijm veranderen, wordt de dynamiek van de basislandbouw op zijn kop gezet.

En dit komt bovenop de omgevingspuzzels om op te lossen, wat meer een fysieke prestatie zou kunnen zijn die een nieuw hulpmiddel vereist om het beste te zijn (d.w.z. het creëren van een jetpack om veilig een gat over te steken), of iets dat meer te maken heeft met het slijm zelf en uw kennis ervan. Het komt allemaal terug op dat punt, want de game draait om het bestuderen en leren over de squishy bewoners van Rainbow Island.

Er is heel weinig hand-holding met Slime Rancher 2. Aan de ene kant hoeft dat niet zo te zijn, want het spel is fundamenteel eenvoudig, maar aan de andere kant is dit omdat het trots is op de keuze van de speler. Als u eenvoudig meerdere slijmbehuizingen wilt maken die vol zitten met eenvoudige Roze Slimes, kunt u dat doen. Maar tegelijkertijd, als je de verste uithoeken van het eiland wilt verkennen, door vergrendelde deuren te openen door de juiste Plorts als sleutels te gebruiken, of door paden te openen door Gordo Slimes (ongelooflijk grote versies van een slijm) te overvoeren die de weg blokkeren totdat ze knallen, kun je dit ook doen. Men zal echter een beter begrip van de wereld en het slijm vereisen, zoals ik eerder heb aangegeven.

Maar het moet ook gezegd worden dat het gebrek aan richting en de keuze van de speler in narratieve zin behoorlijk negatief overkomt, omdat het echt niet voelt alsof deze game een verhaal heeft dat het waard is om over te praten. Er zijn verhaalmomenten, inclusief dialogen met andere personages, maar voor het grootste deel heeft het geen zwaartekracht of maakt het geen verschil voor de gameplay. Je bent er om te boeren en te spelen met slijm, en dat is het zo'n beetje.

Ik zal ook zeggen dat de game op dit moment een beetje kaal aanvoelt in termen van de inhoud die het biedt. Ja, het is een EA / GP-game, dus er is geen reden om een verhaal van meer dan 20 uur te verwachten met zijmissies en andere verkennings- en life-sim-elementen, maar nog steeds na slechts een paar uur van het stroomlijnen van mijn landbouwsystemen en het verkennen van de wereld, wordt het vrij duidelijk dat het Rainbow Island op dit moment niet zoveel anders te bieden heeft. Bovendien voelen sommige simulatiesystemen een beetje onevenwichtig aan ten opzichte van wat ik heb gezien. Je gezondheid is iets waar je je zelden zorgen over hoeft te maken, terwijl door zowel sprinten als het gebruik van een jetpack uitputtend uithoudingsvermogen, dit altijd lijkt te worden uitgeput, wat des te frustrerender is omdat er veel van en naar verre delen van het eiland wordt gelopen.

Toch is Slime Rancher 2 een absoluut genot om te spelen. Dit spel is ontspannend, charmant, schattig, lief en leuk. Dit is een titel die is ontworpen om je te laten glimlachen, en net als zijn voorganger faalt het nooit om zoiets te doen. Ik kan niet wachten om te zien wat de toekomst in petto heeft voor het vervolg van Monomi Park, en in de tussentijd zal ik terugkeren naar het Rainbow Island om geheimen te blijven ontdekken en te spelen met de schattige, blobby wezens die het thuis noemen.