Warhammer 40.000: Darktide: Geheimen van de Machine God

Het leuke van Darktide is dat het je naar meer doet verlangen, ondanks dat het leven in een Hive City allesbehalve vrolijk is, en het hele uitgangspunt van het spel is dat je vervangbaar bent. Zeer vervangbaar. In het geval van de nieuwe Secrets of the Machine God-update krijgen we iets dat op zijn minst een beetje feestelijk, zelfs indrukwekkend is. Oude fabrieksterreinen en enorme machines. Darktide gaat net zo goed over de setting als over de daadwerkelijke gameplay, want het is de bedoeling dat je je een beetje ongemakkelijk voelt met je omgeving.

In het hart van deze Free-LC hebben we een vervallen manufactorumcomplex, een Foundryplex, een enorm wonder van zijn leeftijd, maar ook iets dat uitgebreide koeling vereist, dat nog steeds actief is, ondanks dat de machines al millennia inactief zijn. Dit is niet alleen lore-vriendelijk, maar heeft Fatshark ook in staat gesteld om een levelontwerp te maken met elementen van sneeuw en ijs, gecombineerd met briljante omgevingsmuziek van de legendarische componist Jesper Kyd. Het is een soort van buiten de normale Hive-stad geplaatst, een "interzonegebied" dat het wordt genoemd, en wordt gebruikt om Moebian-staal te maken, een belangrijk onderdeel bij het maken van gevechtstanks in de oude dagen.

Het is nogal anders, want er is een nieuwe NPC op het niveau aanwezig, en het is in feite jouw taak om binnen te komen, de fabriek op te starten, middelen te krijgen en er met zoveel mogelijk uit te komen. Het is heel klassiek en zorgt er echt voor dat je probeert zo efficiënt mogelijk te zijn. De exacte methode waarop je de doelstellingen aanpakt, is variabel, wat een beetje vreemd is, maar ook zorgt voor een geweldige herspeelbaarheid. Over het algemeen vond ik dat Fatshark erin is geslaagd om doelstellingen voor verschillende niveaus te veranderen in een mate die het opnieuw spelen een stuk leuker en levensvatbaarder maakt, eerlijk gezegd spring ik meestal gewoon in een snelle speelmissie en ben ik blij met alles waar ik in word gegooid.

Er worden vier nieuwe soorten wapens geïntroduceerd, evenals drie nieuwe variaties. Mijn favoriet is het klassieke Godwyn-Branx Pattern Bolt Pistol. Het is mobiel en heeft een serieuze impact. Het is een beetje de Deseert Eagle van het Warhammer-universum. Ik weet dat het extreem zeldzaam zou moeten zijn in het spel, maar ik wilde dit wapen echt hebben toen het spel voor het eerst uitkwam.

Ogryns krijgen hun eigen tweehandige houweel. Ja, de grote logge bruten, die lijken te kunnen werken als zowel menselijke schilden als close combat stoottroepen krijgen nu pikhouwelen, omdat die meest brute bruut van alle bruten echt meer hameren nodig had voor zijn hamer en aambeeldtactieken. Het is geen verrassing dat er twee zware varianten en een middelgrote variant zijn, want niets in de wereld van Ogryns is licht.

Als je je overlevering kent, weet je ook dat de Adeptus Arbites de zware taak hebben om de lokale bevolking van een Hive City te controleren, een klus die gedeeltelijk wordt gedaan met een Shock Maul. Het is het botste van alle botte instrumenten, en zoals de naam al doet vermoeden, zal het ook je tegenstanders verdoven.

Last but not least, het dubbelloops jachtgeweer. Extra gore is niet optioneel, het is er, en ik kan niet doorgronden dat het hebben van een Assault Shotgun-versie met de naam "Hacker" niet is verbannen door een soort ethische commissie.

Het wordt nog steeds sterk aanbevolen om granaten en slagwapens te gebruiken wanneer dat mogelijk is, het vechtsysteem verandert niet en munitie is niet bepaald in overvloed. Dit brengt me bij het volgende punt, overleven, want een ding dat Darktide nodig heeft, is denken met een groot brein, en domme spelers zullen worden neergehaald en gevangengenomen, de zeer beperkte gezondheidskits te snel gebruiken of munitie verspillen aan doelen die een schop in het gezicht verdienen. Het aantal spelers dat inherent slecht is in het spel lijkt echter tot een absoluut minimum te behoren, en dit heeft het plezier enorm vergroot.

Hoewel ik blij ben dat Fatshark het spel voortdurend verbetert, het zo zachtjes uitbreidt, moet ik zeggen dat ik nog steeds wou dat er een meer klassieke RPG-achtige manier was om je personage te verbeteren. Ik zou ook graag meer verhaalgedreven inhoud zien, het gebruik van de in-game NPC is een goed begin, maar we zouden er elke keer meerdere kunnen hebben, met verschillende missiedoelen, misschien tegelijk, waardoor de groep gedwongen wordt om ofwel halfsies op twee te gaan, of zich volledig in te zetten voor één, met verschillende beloningen.

Het vervult me met vreugde dat Fatshark zich lijkt in te zetten om de game in de toekomst te ondersteunen, omdat het momenteel een van de meest verslavende coop-shooters is die ik ooit heb geprobeerd, en niet te vergeten, een van de meest authentieke Warhammer 40K-games op de markt.