Nederlands
Gamereactor
previews
King of Meat

King of Meat Preview: Impressies van Glowmade's chaotische coöpspel 10 maanden later

We zijn teruggekeerd naar het actieproject om te zien hoe bijna een jaar aan ontwikkeling het project en onze gedachten erover heeft beïnvloed.

Bijna een jaar geleden kreeg ik de kans om hands-on te gaan met King of Meat, een geheel nieuwe multiplayer 3D-platformgame die in feite de vraag stelt wat er zou gebeuren als je Little Big Planet zou combineren met Total Wipeout. Die originele preview was gebaseerd op een hoop tijd die ik doorbracht met het spelen van enkele van de verschillende levels in een groep van vier, het oplossen van platformuitdagingen, het overwinnen van omgevingspuzzels en het verslaan van vijanden onderweg. Het was een leuke ervaring, maar ook een behoorlijk op maat gemaakte blik op het spel, dat ongetwijfeld de ideale en perfecte manier van spelen biedt. De echte vraag voor de meerderheid van de fans en toekomstige spelers is hoe King of Meat zal presteren voor degenen die niet in staat zijn om drie vrienden te verzamelen en de coöperatieve chaos te omarmen. De nieuwste preview-build heeft me een heel goed idee gegeven van hoe dit eruit ziet.

King of Meat
King of MeatKing of Meat

Voordat ik inga op de details hiervan, wil ik nogmaals een korte beschrijving geven van hoe King of Meat werkt. In wezen is dit een grote en gewelddadige spelshow waarin deelnemers in intense, gevarieerde en spannende hindernisbaanachtige levels springen in een poging om de score op te krikken en heelhuids het einde te bereiken. Het eigenlijke thema, de presentatie en het idee zijn echt van topklasse en bieden een karikatuur van spelshows die meer lijken op Takeshi's Castle en de absurditeit die het biedt, terwijl het zich afspeelt in een fantasierijk waar alles en nog wat kan en regels meestal worden uitgelachen. Nogmaals, denk aan Little Big Planet en de manier waarop de levels zijn geconstrueerd, behalve met een thema dat minder gezellig en chaotischer is. Dat is King of Meat in een notendop.

Het spelen van het spel is hetzelfde als bij de meeste 3D-platformgames, in die zin dat je kunt rennen, springen, items kunt grijpen en trekken, interactie kunt hebben met schakelaars en andere logische hulpmiddelen, vijanden kunt zwaaien en verpletteren met wapens, en zelfs aanvallen kunt blokkeren, krachtige vaardigheden kunt gebruiken en ook combo's kunt koppelen. Mechanisch is het vrij eenvoudig, maar dat is prima omdat het werkt en omdat het grootste deel van de gameplay-nadruk gericht is op de coöperatieve manie.

Dit is een ad:

Als je daadwerkelijk in een wedstrijd springt, verlaat je een hubgebied vol met verkopers en gekke personages en begin je met matchmaking in cursussen die zijn gemaakt door ontwikkelaar Glowmade of de community, of ga je solo-inspanningen aan die proberen om meer een gestructureerde verhaallijn voor één speler te bieden om te volgen. Hoe het ook zij, de levels lijken qua structuur en formule behoorlijk op elkaar, omdat je door gevaren, vallen, bedreigingen, verticaliteit en puzzels moet navigeren, terwijl de game hectisch lawaai maakt en commentatoren naar je schreeuwen alsof je echt in een spelshow optreedt, iets dat verder wordt versterkt door de uitstekende HUD die lijkt op een verzameling uitgezonden afbeeldingen en lower thirds. Het punt is dat het concept en de presentatierichting uitstekend zijn en uniek en speciaal aanvoelen, zij het met een zeer vertrouwde LBP-ondertoon die wordt gecombineerd met meer volwassen en satirische humor. Het addertje onder het gras is dan de uitvoering en of King of Meat net zo leuk is om te spelen als om over te praten.

King of Meat

Dit is waar ik me een beetje in een impasse bevind met King of Meat. Ik zal niet ontkennen dat multiplayer, wanneer het in volle gang is, een absolute knaller is, maar het probleem daarmee - en dit is een coöp-gameprobleem als geheel - is dat je niet altijd de juiste mensen bij de hand hebt om ervan te kunnen genieten zoals het bedoeld is. Bij matchmaking met vreemden (je kunt niet veel van de kernmodi spelen zonder ten minste twee spelers...), is de charme gewoon niet zo opwindend, en bij het spelen van de singleplayer-opties is het even duidelijk dat de gameplay-structuur gewoon niet diep genoeg of boeiend genoeg is om de aandacht van één persoon vast te houden. King of Meat schreeuwt het uit als een van die games waarvan je zult zien dat makers van inhoud het geweldig vinden om samen te spelen, maar tenzij je een stel van je vrienden kunt overtuigen om uit te geven aan het meer betaalbare maar nog steeds betaalde prijskaartje, zal het nooit zo vermakelijk voor je zijn in je eentje.

Dat lijkt misschien vreemd om in een preview ter sprake te brengen, maar King of Meat is een spel dat zal leven en sterven in zijn gemeenschap. Ja, Glowmade heeft de basis gelegd en de kerngameplay verfijnd, en de ontwikkelaar zal ook doorgaan met het uitbrengen van officiële levels en cursussen, maar dit is ook een game waarbij het aanmoedigen van de community om hun eigen levels te bouwen en de getalenteerde makers binnenin te verheffen absoluut van het grootste belang zal zijn om ervoor te zorgen dat het uitblinkt en relevant blijft. In feite zou het hierdoor dichter bij Behaviour Interactive 's Meet Your Maker zijn dan bij LBP, wat eigenlijk een behoorlijk riskant idee is om aan vast te leggen. Een ander vergelijkingspunt zou Mario Maker zijn, behalve zonder een gevestigde en hondsdolle fanbase van 40 jaar te hebben om het project op te tillen en te ondersteunen.

Dit is een ad:
King of MeatKing of Meat
King of Meat

Ik zal Glowmade hun bloemen geven voor het ontwerpen van een uitstekend levelcreatiesysteem, dat, aangezien deze studio bestaat uit verschillende Media Molecule veteranen, je zou verwachten dat hun UGC-functies van topkwaliteit zijn. En dat zijn ze. Het maken van levels is wrijvingsloos, leuk en intuïtief, en je kunt zien dat er enorm veel nadruk is gelegd op het op peil krijgen van dit deel van het spel. Ik prijs dat wel, maar ik maak me tegelijkertijd zorgen dat deze focus ten koste is gegaan van de rest van de wereld en het creëren van een ervaring die fans urenlang willen spelen en dan ook in de toekomst willen bezoeken. Natuurlijk zullen velen verbinding maken met de UGC-elementen en het gekke 3D-platformplezier, maar ik kan met bijna zekerheid zeggen dat de progressie meer dan een paar de verkeerde kant op zal wrijven.

King of Meat is een spel dat draait om spelen en simpelweg het equivalent van ervaringspunten verzamelen, terwijl je onderweg uitdagingen aanvinkt om vooruitgang te boeken Battle Pass-achtige gloriepaden die nieuwe kostuums en cosmetica, wapenopties, emotes, stickers, noem maar op, ontgrendelen. Op een LBP-manier maakt dit de weg vrij voor geweldige mogelijkheden voor het aanpassen van personages, maar tegelijkertijd is het geen erg boeiende manier om spelers te verleiden en progressie te leveren. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat wanneer je voor het eerst je ogen op de verschillende nivelleringssystemen richt, je een hoorbare zucht zult laten horen.

King of Meat

Ik weet dat het soms klinkt alsof ik King of Meat aan het bashen ben, maar het is omdat ik zo bekend ben met dit soort ervaringen en er zoveel zie struikelen en dan falen dat ik er misschien een cynische perceptie van heb ontwikkeld. En dat is misschien ook oneerlijk met betrekking tot King of Meat, omdat het thema en het idee van Glowmade erg leuk is als het werkt zoals bedoeld. De actie kan chaotisch maar hilarisch zijn, de UGC-systemen zijn intuïtief en toch complex, de keuzevrijheid en aanpassing van de speler is breed, en er zijn zelfs extra kleine elementen die je, als je ze opmerkt, niet anders kunt dan er van onder de indruk zijn, inclusief de grappige tekenfilmfilmpjes die de draak steken met echte reclame. King of Meat verdient het om swingend uit de poorten te komen en een van de volgende grote multiplayer- en coöperatieve obsessies te worden, maar of het dat daadwerkelijk kan of zal doen, is een heel andere situatie, een die ik betwijfel te oordelen naar de immense en groeiende lijst van even leuke projecten die sindsdien in het geheugen zijn verdwenen. Ik zou graag ongelijk krijgen, maar enigszins vergelijkbare en vermakelijke multiplayer-games zoals MultiVersus, XDefiant, Knockout City, Rocket Arena, de lijst gaat maar door, en waarvan sommige ook als betaalde games zijn begonnen, zeggen allemaal anders. Maak daarvan wat je wilt.