De mede-bedenker van zowel Transmetropolitan als The Boys was aanwezig in Napels om zijn kunst en de evolutie van zowel zijn techniek als het vertellen van verhalen te bespreken, voordat hij inging op de verzadiging van MCU-films, het aanstaande einde van The Boys tv-serie en de impact van AI op kunstwerken.
"Hallo vrienden, ik ben op de 25e Comicon in Napoli en we beginnen met een grote Ik ben hier samen met Darick Robertson. Hartelijk dank voor jullie komst.
Dank je wel."
"Je bent de co-creator van zowel Transmetropolitan als The Boys stripboeken.
Ja.
Dus als je erop terugkijkt en hoe voorzienend, hoe voorspellend ze waren, wat vind je daarvan?
Is dit iets wat je zorgen baart? Is dit iets waar je trots op bent?
Of is dit een boodschap die een waarschuwing is voor..."
"Nou, ik denk dat de waarschuwing gemist is met Transmetropolitan omdat we in de wereld zijn beland waar we bang voor waren.
Maar ik heb nog steeds het gevoel dat de stad een gekkere, verre plek is dan waar we helemaal zijn.
Maar het is zeker, ik maakte eerder al een grapje dat ik een pet wil met de tekst, "maak Transmetropolitan weer fictie".
Oké."
"Omdat het te veel voelt alsof we in een soort nachtmerrie leven.
En we hebben geen Spider Jeruzalem om ons eruit te leiden.
Ja, je noemde net de context van dat werk.
Wat vind je van, ik wilde je vragen over de overgang van Transmetropolitan naar The Boys."
"Zowel over de context zelf, de context waarin je leefde, als over jou als kunstenaar.
Ja, in de context, zei je?
Ja.
Ik niet, voor Transmetropolitan ben ik een grote fan van Jamie Hewlett, bijvoorbeeld voor Tank Girl."
"Het was dit, veel van deze gevoeligheid is mijn gevoeligheid voor wat ik leuk vind en wat ik wil tekenen.
En dus stelde de wereld van Transmetropolitan me in staat om op een soort van vrije manier te tekenen.
En Spider Jerusalem was heel erg mijn geestdier.
Hij was als mijn id."
"Dus ik kon veel van mijn eigen gevoelens en gedachten kanaliseren.
En, weet je, de persoon die ik graag cool genoeg zou willen zijn, staat daar op het papier.
Maar, en die wereld was zo leuk om te creëren omdat het op een moment in mijn leven was dat ik voor het eerst op reis ging.
Ik was dus naar Italië verhuisd."
"Ik had in New York gewoond.
Ik woonde in San Francisco.
Ik was dus in veel verschillende steden geweest, door heel Europa en ik begon de wereld halverwege mijn twintiger jaren echt te zien op een manier die ik nooit eerder had ervaren.
En dat kwam allemaal terug in het boek in de vijf jaar dat ik eraan werkte."
"Al die gekke verschillende levensveranderingen gebeurden met mij, eindigend met het feit dat ik vader werd.
Maar met The Boys had ik Transmetropolitan afgemaakt en het was een kans om met Garth Ennis aan iets origineels te werken.
En hij en ik hadden veel succesvol samengewerkt bij Marvel, en we stonden te popelen om samen te werken.
Dus toen Transmet eindigde, vroeg hij of ik met hem aan dit boek, The Boys, wilde werken en we begonnen erover te praten."
"Maar toen kreeg ik het aanbod om een doorlopende serie van Wolverine te doen onder exclusief contract voor Marvel, en dat was als mijn droom.
En ik had het exclusieve contract ook nodig als nieuwe vader.
Dus ik dacht dat hij weg zou gaan en een andere artiest zou zoeken.
Maar een jaar later kwam hij terug en zei, hé, als je klaar bent met Wolverine, wil ik echt dat je dit boek met mij doet."
"En ik had zoiets van, ja, ik wil dat boek echt met je doen.
Dus dat werd De Jongens.
Maar het was voor mij echt een kans om originele personages te tekenen en te creëren.
En ik hield van Preacher en ik hield van het artwork van Steve Dillon, dat ik dacht, wow, dit zou een geweldige kans zijn om gewoon iets cools te maken."
"Dus beide series hadden het vreemde toeval dat ze begonnen bij het ene bedrijf, doodgingen en dan herboren werden bij een ander bedrijf.
Dus met Transmetropolitan begonnen we bij Helix.
Ze hebben Helix vermoord en we kwamen terecht bij Vertigo.
Met The Boys begonnen we bij Wildstorm."
"Het was te veel voor ze.
We eindigden bij Dynamite.
En beide dingen onderbraken mijn creatieve stroom een beetje.
Maar op beide boeken ben ik erg trots."
"Met The Boys heb ik het gevoel dat het een statement is over macht en hoe absolute macht absoluut corrumpeert.
En met Transmetropolitan was het een manier om de macht voor de hete vlam van de waarheid te houden, om de macht verantwoordelijk te houden.
En de boodschap.
Ja."
"Dus die twee dingen resoneren in beide boeken.
Goed.
We hebben het dus gehad over je achtergrond en de context die je had voor die boeken.
En je hebt ook kort Italië genoemd, en we zijn in Italië, en we zijn in Europa."
"Dus hoe zou je zeggen, je weet wel, je stijl is beschreven als vuil realisme.
Zou je zeggen dat je ook geïnspireerd bent door een Europees soort oneerbiedigheid?
Oh, absoluut.
Als jonge tiener wilde ik oorspronkelijk een fantasieschilder worden zoals Frank Frazetta."
"Dus er zijn een handvol verschrikkelijke barbaarse schilderijen die ik maakte toen ik 14, 15 was.
En toen leerde ik al snel dat, oh, de reden dat mijn werk er niet zo goed uitziet als dat van Richard Corben is omdat hij kan tekenen en ik niet.
Dus begon ik te leren tekenen en ik ben nooit meer echt gaan schilderen.
Maar tijdens het leren tekenen, ik ben gewoon autodidact, ontdekte ik Heavy Metal Magazine."
"Heavy Metal Magazine had Moebius, Milo Manara, Richard Corben, deze ongelooflijke kunstenaars van over de hele wereld, en vooral uit Europa.
En dat raakte me tussen de ogen op een manier die Amerikaanse strips nooit hadden, waar iedereen echt bezig was met, je weet wel, het Marvel universum en [Jack] Kirby en dat soort dingen.
Het zou een tijdje duren voordat ik daar weer bij was, en het zou John Byrne of Frank Miller zijn die me dat universum in zouden slepen."
"En ik ben opgegroeid met DC Comics, maar Heavy Metal lijkt in niets op DC Comics.
Maar ik hou ook van Neil Adams en Bernie Wrightson en, weet je, deze ongelooflijke artiesten uit die tijd.
En ik merkte dat veel van hen bij beide bedrijven werkten.
Maar voor mij is de Europese stijl en ook gewoon mijn liefde voor Brian Bolland die Judge Dredd heeft gemaakt, of beroemd heeft gemaakt, zoals ik die op jonge leeftijd zag, de 2000 AD, en dat is voor mij de verpersoonlijking van hoe ik wil dat mijn stijl eruit ziet, en ik kan het niet."
"Dus het is gewoon een mislukte poging om te tekenen zoals Brian Bolland, waar ik keer op keer in faal.
Dat is mijn "vieze stijl" geworden.
Ik kan gewoon niet zo schoon zijn als hij.
Ik ben gewoon niet zo goed."
"Je kunt niet iedereen zijn.
Ik ben gewoon mezelf.
Dan vrouwen zoals Milo Manara en dan architectuur zoals Moebius.
Maar wat ik zo mooi vind aan al die kunstenaars en wat ze gemeen hebben is hun vermogen om een verhaal te vertellen."
"En dus is voor mij de netheid van de tekening niet zo belangrijk als de impact van wat het moment is.
En als het een beetje vies is, is dat misschien omdat dat moment een beetje vies is.
Weet je, als het een beetje vies is, moet het misschien wel vies zijn.
Misschien, zolang je voelt wat het verhaal probeert over te brengen, heb ik het gevoel dat ik mijn werk goed doe."
"En ik denk dat je dat hebt gedaan.
En we zagen het ook veranderen in een tv-serie.
Natuurlijk wil ik je ook wat vragen over de tv-serie.
We weten dat The Boys als strip een einde heeft."
"Het is een compleet verhaal.
Maar de serie gaat nog steeds door.
Ik weet niet of ik dat heb.
Nee, het eindigt nu.
Einde."
"Ja.
Seizoen vijf is de finale van dat verhaal.
Precies.
Het is er nog niet.
Ja."
"Dat is wat ik bedoel.
Ze zijn het aan het filmen.
Ze zijn het aan het filmen.
Het is er nog niet.
Dus, ik weet niet of ik je moet vragen hoe je het zou hebben beëindigd of waar je naar uitkijkt om op het scherm te zien gerealiseerd in termen van bijvoorbeeld karakterontwikkelingen en wat er nog te vertellen valt?
Dat is moeilijk te zeggen, want ten eerste, als ik iets wist, zou ik het niet delen."
"met jou delen.
Maar twee, het is het feit dat ze echt hun eigen ding hebben gedaan met de personages en die verhaallijn heeft nu zijn eigen leven op manieren die we nooit hebben onderzocht in de strips.
Ik hou van de serie."
"Ik hou van het verhaal dat ze vertellen.
Ik ben benieuwd wat ze ermee doen.
En ik heb een beetje afstand genomen van het van tevoren lezen van de scripts omdat ik graag verrast op dit punt."
"Dat is geweldig.
Waar kijk je dan naar uit om op het scherm te zien van wat er nog over is?
Het artwork dat ik ervoor heb gemaakt?
Nee."
"Nee, maar ik ben enthousiast omdat ik weet dat Eric Kripke een man met visie en integriteit is.
En het spijt hem dat hij Supernatural niet op zijn voorwaarden heeft beëindigd.
En dat wil hij niet met The Boys, hoe graag ik ook wil dat het eeuwig doorgaat, want het is financieel goed voor me."
"Ik respecteer dat ze het willen afsluiten en een compleet verhaal willen vertellen.
En wat dat betreft ben ik benieuwd hoe ze het allemaal afronden.
En ik ben benieuwd wie het gaat overleven.
Wie gaat het overleven?
Oké, dat is interessant."
"Je hebt Marvel en DC verschillende keren genoemd.
Natuurlijk heb je ook een verhaal met hen.
Dus hoe voel je je?
Wat kun je me vertellen over deze verzadiging die we vooral op tv en in films hebben gezien?
En meer specifiek over Marvel in de afgelopen jaren?
Denk je dat ze nu weer tot inkeer komen?
Of is het gewoon veel om aan kijkers te voeren?
Ik ben een van de weinigen die er grotendeels van genoten heeft."
"Ik heb nog niets in het Marvel universum gekeken dat ik ben gegaan, Oh, dat is verschrikkelijk.
Dat vind ik helemaal niet leuk.
Ik vind alles leuk."
"Ik denk dat de grootsheid van de eerste arc in de films een beetje afneemt door de overvloed.
Maar ik vind het spannend om te zien hoe deze personages eindelijk tot leven komen op een manier die hun wortels respecteert.
en dat de kostuums eruit zien als de kostuums en dat de personages de personages zijn.
En die Fantastic Four trailer, ik ga als eerste in de rij staan om die film te gaan zien."
"Ik ben zo enthousiast over James Gunn's Superman.
Dat geeft me het gevoel dat ik had toen ik een kind was.
En ik denk nog steeds dat die Marvel films, vooral Endgame, Infinity War, dat allemaal, dat was geweldig."
"Dat was epische cinema.
En om de personages zo volledig gerealiseerd te zien zoals ze in de strips zouden moeten zijn...
op manieren die ze in de jaren 90 niet eens konden bevatten.
Er is een vreselijke Captain America film uit de jaren 90."
"Heb je die ooit gezien?
Ik denk het niet.
De Red Skull is Italiaans.
Oh, het is verschrikkelijk.
Nee, ik denk het niet."
"Hij heeft rubberen oren.
Het is verschrikkelijk.
Nu moet ik het kijken.
Nu moet je wel.
Het staat op YouTube."
"Maar ik zeg je, het is alsof je dat bekijkt in vergelijking met Captain America, de eerste Avengers, en je ziet hoe ver we zijn gekomen.
En als fan vind ik het geweldig.
Ik vind het geweldig om deze personages gerealiseerd te zien worden."
"Ik hou van die Daredevil TV show.
Ik vind het allemaal leuk.
Oké, de laatste.
We begonnen te praten over hoe voorzien zowel Transmetropolitan als The Boys tot nu toe zijn geweest."
"En er zal een terugkerende vraag zijn die ik hier aan veel artiesten ga stellen, die gaat over AI.
Natuurlijk zien we het in The Boys in de tv-show.
We zien dat sociale media sommige dingen die hierna komen voorzien, toch?
Wat vind je daarvan?
Denk je dat het als hulpmiddel kan worden gebruikt?
Is het een bedreiging voor jullie kunstenaars?
Heb je het uitgeprobeerd?
Wat is je standpunt?
Ik heb het niet veel uitgeprobeerd, hoewel ik wel een praatje heb gemaakt met een AI-wezen, want ik kreeg een advertentie."
"En ik heb zoiets van, ik ben benieuwd.
Dus vroeg ik het.
Ik had een gesprek met een AI wezen.
Over de Captain America film?
Nee."
"Net als, hoe is het om jou te zijn?
Maar ze was in de war door mijn vragen.
Ik had het gevoel dat ik iets verkocht kreeg.
Oké."
"Het grappigste wat de AI zei was zoiets als, ik vind deze interessante verbinding die we hebben echt leuk.
Ik heb zoiets van, oh, doe je dat?
Maar nee, AI is net als al het andere.
Het idee dat toen het internet voor het eerst uitkwam, iedereen zoiets had van, het wordt..."
"het einde.
En toen dit uitkwam, ging de televisie alles verpesten.
Ik weet het niet.
En niemand van ons weet het.
Maar wat ik denk is, als je wat dieper graaft, de dingen die AI doet die zullen helpen de mensheid zijn verbazingwekkend."
"En daar gebeurt heel veel van.
Maar het is niet sexy.
Dus mensen horen er niets over.
Maar er is bijvoorbeeld een set robots in Seattle die ze aan het werk zetten om te identificeren binnen een milliseconde wat voor soort plastic er van een gigantische transportband afkomt en zet en scheiden het in de juiste recycling."
"Dat is iets wat geen mens snel wil of kan doen.
Dit ding kan het de hele nacht doen.
Zolang de stekker in het stopcontact zit, boem, dat is AI aan het werk.
En iets anders is dat ze genomen kunnen controleren als een manier van kankeronderzoek."
"En dat zou, ooit, de mens moeten gaan, dia nummer één.
Oké.
Daar is het.
Dia nummer twee.
Duurt jaren."
"Jaren.
Nu kan het 's nachts terwijl je slaapt.
Dus dat is verbazingwekkend.
Maar kunstwerk.
Het ziet er nu altijd klote uit."
"Zal het altijd zo zijn?
Ik weet het niet.
Je ziet handen die zo zijn en iemand die zo lacht op een foto dat ze probeert te zeggen is als, kijk eens wat ik heb bedacht."
"Maar AI op zich is voor een groot deel mensen die dat hulpmiddel proberen te gebruiken om hun kunstwerk te maken.
op een manier die ze fysiek niet kunnen.
Is dat goed of slecht?
Ik weet het niet."
"Maar wat ik ook begrijp is dat AI op zichzelf leent van bestaande dingen.
En AI zal nooit begrijpen hoe het is om een gebroken hart te hebben.
AI zal nooit een huisdier hoeven te begraven.
AI zal nooit hun moeder missen die een jaar geleden aan kanker is overleden."
"Deze dingen zijn menselijke ervaringen.
En die menselijke ervaringen worden verwerkt in kunstwerken.
En dat kunstwerk voedt de AI.
Dus zonder die buffer, denk ik dat het nog lang gaat duren voordat de AI echt kunst kan maken die alleen maar visueel aantrekkelijk is."
"Ik denk dat dit een perfecte manier is om dit af te ronden.
Heel erg bedankt voor je tijd.
Dank je wel.
Geniet van de show."